Tante Rikie's Tweede Onmundig Mooie Verhalenboek

Mijn naam is Joris Nieuwenhuis. Ik ben een geboren Achterhoeker, uit Zelhem. In het dagelijks leven ben ik vooral te vinden op de fiets. Als professioneel wielrenner ben ik veel onderweg en hard aan het werk om elke dag een stapje beter te worden. Ik doe mee als schrijver, omdat ik het idee erachter super tof vind. Je merkt namelijk dat het Achterhoeks dialect steeds minder gesproken wordt en het zou doodzonde zijn mocht dit verdwijnen. Mijn verhaal heb ik geschreven in de periode dat ik zelf in de Tour de France fietste. Verder wil ik toch even melden dat dit verhaal niet autobiografisch is, alhoewel menig kennis (en mijn vader :)) daar anders over denkt. Veel leesplezier!

Ik hou mij in het dagelijks leven bezig met kunstdingen; ik maak schilderijen, tekeningen, 3D-optische illusies, muurschilderingen en nog veel meer. Mijn werk gaat de hele wereld over, dus ik vind het waanzinnig om af en toe iets dichter bij huis te doen. Ik kreeg de kans om mee te doen aan dit kinderboek en vind het concept van meerdere illustratoren en schrijvers vooral ontzettend leuk! Ik heb veel gedaan in de kunstwereld, maar heb nog nooit aan zoiets meegewerkt. Echt een kans die ik niet kon laten liggen.

Moi! Ik ben Vince van Leth uit Meppel en ik ben al jarenlang werkzaam op festivals, feesten, partijen en evenementen als ‘vermakelaar’, waarbinnen ik veelal acteer, produceer, jongleer, goochel en onnozel. Ik houd van een fijne sfeer, positiviteit, hobby’s en mensen even uit de sleur en sores en beslommeringen van alle dag te kunnen halen. Ik heb mijn favoriete buurman Joren Hans gevraagd om wat te tekenen bij mijn verhaaltje. Onmundig mooi natuurlijk!

Moi! Ik ben Joren Hans uit Meppel. Ik teken graag dingen en oefen sinds kort ook met een tattoomachine. Verder draai ik veel ouwe platen, tokkel ik wat op de banjo en ga ik graag høken op een fijn pottie rock ’n roll! Mijn favoriete buurman Vincent van Leth, ook wel bekend als ‘De Vermakelaar’, vroeg me om iets te tekenen bij z’n verhaaltje. Onmundig mooi natuurlijk!

Ik ben nu zo’n 12 jaar werkzaam in de dance scene, voornamelijk als producer en DJ. Nadat ik veel opgetreden heb en van daaruit veel van de wereld heb mogen zien, heb ik qua DJ-werkzaamheden een stapje teruggedaan en ben ik mijzelf meer gaan focussen op het produceren. Ook ben ik tegenwoordig verantwoordelijk voor de danceprogrammering van de Zwarte Cross. Dit doe ik samen met mijn compagnon Jaap Bruijstens.

Toen ik gevraagd werd om een bijdrage te leveren aan Tante Rikie’s tweede onmundig mooie verhalenboek werd ik direct enthousiast. Ik kende het eerste deel al en ik wist dan ook al snel waar mijn verhaal over zou gaan. In mijn ogen zijn er namelijk twee zaken die de Achterhoek op de kaart zetten: de Zwarte Cross en De Graafschap. Aangezien ik al jaren supporter van De Graafschap ben wist ik al snel dat mijn verhaal hierover zou gaan. Mijn zoon Jay speelt de hoofdrol, samen met zijn vriendjes.

Mijn naam is Jordy Rensen. Ik ben 29 jaar en woonachtig in Hellendoorn. In 2019 ben ik afgestudeerd aan het Cibap te Zwolle; sindsdien timmer ik aan de weg als decoratie-/kunstschilder. Dit uit zich in allerlei vormen; van wandschilderingen tot portretten en van abstractie schilderijen tot illustraties voor dit mooie boek.

Ik werk mee aan de tweede editie van het Achterhoeks Kinderboek, omdat ik werd benaderd door iemand van de organisatie, die toevallig in hetzelfde dorp woont. Uiteraard was ik direct geïnteresseerd. Eenmaal ingelicht over de plannen voor het boek, werd ik nog enthousiaster en vanzelfsprekend wilde ik graag meewerken aan dit mooie initiatief.

Sander Berendsen (1972) is geboren en getogen in de Achterhoek en, samen met Barry Römer, één van de ‘voormannen’ van Warboel muziekprojecten. Warboel is in de Achterhoek ‘wereldberoemd’ en speelt en schrijft muzikale voorstellingen voor kinderen met – door de wol geverfde – muzikanten. Sander is getrouwd met Mathilde en vader van Sem en Job. Naast het schrijven en zingen van (educatieve) kinderliedjes, ligt zijn hart ook in het beroepsonderwijs waar hij als innovatiedocent en projectleider verbonden is aan het Doetinchemse ROC Graafschap College. Sander is als gastdocent werkzaam bij het Masterprogramma Pedagogiek van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en is lid van (landelijke) onderzoeksgroep op het gebied van onderwijsvernieuwing.

Ik ben ontwerpen bij Taluut, waar ik de hele dag mooie dingen maak. Nog leuker als andere mensen daar wat aan hebben, dus tof dat ik bij kan dragen aan jullie onmundig mooie boek!

Ik ben radiomaker en iedere werkdag tussen 6.00 en 10.00 te horen bij de 538 Ochtendshow met Frank Dane. Als geboren en getogen Achterhoeker, vind ik het een enorme eer om een verhaaltje te mogen schrijven voor het tweede deel van het Achterhoeks kinderboek. In het dagelijks leven wordt het schrijven van teksten voor mij voornamelijk beperkt tot liedjes voor de 538 Ochtendshow, dus het was even omschakelen. Ik heb het voor deze gelegenheid wel in rijm gedaan.

In 2015 studeerde Gezienus af aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten, waar hij Illustration Design studeerde. Sindsdien is hij vooral werkzaam voor kranten en dagbladen, waarbij hij teksten en ideeën vertaalt naar illustraties en cartoons. Daarnaast werkt hij in opdracht aan de meest uiteenlopende projecten: van bedrijfslogo tot boekomslag, van portret tot muurschildering.

Toen ik gevraagd werd om een illustratie te maken voor een Achterhoeks kinderboek was ik eigenlijk meteen enthousiast. Ik had toen nog geen idee dat dit voor Tante Rikie’s tweede onmundig mooie verhalenboek zou zijn. Een grote eer, waarbij ik tevreden een vinkje kan zetten op mijn bucketlist!

Als postbezorger heeft Esther al jaren haar actieve, onafhankelijke droombaan in de buitenlucht. De natuur, waar ze duidelijk de hand van een creatieve ontwerper in ziet, is elke dag weer een bron van verwondering en plezier voor haar. Behalve van wandelen, lezen, dieren observeren en het beoefenen van luchtacrobatiek, houdt ze ook erg van haar moedertaal, het Aaltens dialect. Esther hoopt dat haar bijdrage aan dit boek laat zien hoe grappig, poëtisch, uniek en rijk het Achterhoeks dialect is, en hoe bijzonder de natuur van alledag.

Ik hou van dingen verzinnen en dan samen er wat van proberen te maken. Mijn hobby’s zijn muziek maken, motorcrossen, schrijven en ik ben gek op de natuur. Ik heb meegedaan aan dit boek, omdat een andere schrijver uitviel.

Ik heb meegedaan omdat we zo een bijdrage kunnen leveren om onze prachtige taal levend te houden. Als we het onze kinderen niet leren, kan een taal die al duizend jaar gesproken wordt binnen twee, drie generatie verdwijnen. Met dit Achterhoeks kinderboek kunnen we kinderen enthousiasmeren voor onze spreektaal en het Achterhoeks in leven houden!

Even voorstellen: mijn naam is Babs Wolbert, ontwerper van concepten tot kleurrijke innovatieve design, maar bovenal kunstenares. Tekenen en schilderen zijn mijn passie en mijn tweede natuur geworden. Door een wereld van kleur maak ik elk kunstwerk extra bijzonder. Voor grote bedrijven heb ik uiteenlopend projecten gemaakt. Elk project verander ik tot een klein kunstwerk, door mijn ervaring in fotografie, tekenen en grafische vormgeving te combineren.

Ik was blij verrast dat de Feestfabriek mij gevraagd had voor een illustratie voor het kinderboek. Ik dacht gelijk terug aan een oud-docent van mij die ooit zei: ‘’Later ga jij kinderboek illustreren.’’ Nooit gedacht dat ik op jonge leeftijd al deze droom kon verwezenlijken. Vol energie begin ik aan elk nieuw project! Neem gerust een kijkje op www.artbabs.nl.

Speelde o.a. bij: SC Varsseveld, De Graafschap, PSV, Washington Diplomats en San Jose Earthquakes. Werd nadat hij als trainer de Europacup won met PSV in 1987 trainer bij o.a. Real Madrid, Chelasea, Fenebahce en Valencia en was daarnaast bondscoach van zeven landen, waaronder Zuid-Korea, Rusland en tweemaal het Nederlands Elftal. ‘’Als er op elke school fatsoenlijk muziek en sport gegeven zou worden, zou de wereld er beter uitzien. En natuurlijk per week een uurtje les in de streektaal!’’

Als Lichtenvoordenaar was ik als klein kealtj’n al op de Zwarte Cross te vinden. Toen de vraag kwam of ik mee wilde werken aan het tweede deel van Tante Rikie’s onmundig mooie verhalenboek was de beslissing snel genomen.

Ik ben actief als bouwer en ontwerpen bij het Bloemencorso van Lichtenvoorde. Hier lever ik sinds 2017 ieder jaar een ontwerp aan voor Corsogroep Veur Mekare?! Daags ben ik bezig met mijn studie Zwolle aan het Cibap. Ik ben nu 18 en hoop over een aantal jaar zelfstandig als vormgever en illustrator aan de slag te kunnen.

Aangenaam digitaal kennis te maken! Mijn naam is Francien Regelink. Naast schrijfster ben ik óók online marketeer, fanatiek hardloper en gepensioneerd sportinfluencer (GirlsLove2Run). Ik schreef al eerder twee boeken: Francien, laat je tieten nog eens zien en Help, ik sta online. Ik ben een duizendpoot mét AD(H)D. Onlangs schreef ik daarover ook een boek; DRUKS. Ik woon in Utrecht, maar ik ben geboren in Harfsen en ik ben een groot liefhebber van de Zwarte Cross. Toen ik gevraagd werd om mee te schrijven aan dit boek sprong ik letterlijk een gat in de lucht. Ik heb voor werelds grootste (sport)merken mogen werken, maar één ding is zeker ik eindig bij De Feestfabriek, omdat daar de meest onmundig mooie dingen worden bedacht en uitgevoerd waar dit boek ook een voorbeeld van is. Dus laat dit dan mijn sollicitatiebrief zijn voor OOIT.

Owja en dit verhaal is een mooie opstap naar een volgend (kinder)boek. Ik schrijf mijn boeken vaak samen met anderen, omdat ik er geloof dat je samen tot nog grotere hoogtes kunt stijgen. Ditmaal deed ik een beroep op mijn broer Martijn Regelink en mijn grote vriend Arend Drost. En als illustrator koos ik voor kunstenares Mignon Nusteling. Met haar zou ik nog weleens een expositie of workshop willen geven op de Zwarte Cross.

Mignon Nusteling (1991, Dordrecht) is kunstenaar en dichter, maar inmiddels ook bekend door haar Instagramacccount @Mignonnus, waar ze zonder gêne onderwerpen aansnijdt als kunst, autisme, cyberbullying, seksualiteit en feminisme.

Eén van Mignons missies is het toegankelijk maken van kunst en ze voert dit zowel on- als offline uit. Mignon zou met haar kunsten de Zwarte Cross een prachtig gestalte kunnen geven. Ze zou dan in ieder geval een Bever (Bier) Beek aanleggen. Een tom & poezen tent opzetten, waar je de gehele dag door tompoezen kunt maken en eten, erwijl je naar poezenfilmpjes kijkt. Ze opent natuurlijk ook een frituurkraam, waar het vet gezellig is.

In 2017 verscheen in eigen beheer de geïllustreerde dichtbundel ‘Zon- & Sodeflikstralen‘ en in 2020 haar persoonlijke stadsgids over Dordrecht: ‘De Maaspiraat‘. Mignon werkt autonoom, maar illustreert ook onder het alias @StudioStout. De illustraties van Studio Stout zijn herkenbaar door de heldere kleuren en zwarte lijnen, en worden zowel vrij als in opdracht gemaakt.

Lars rondde achtereenvolgens de Master ‘Media en Cultuur’ (UvA), ‘Radio- en televisiejournalistiek’ (RuG) en bedrijfskunde (RuG) af en werd daarna geselecteerd voor de Nationale Denktank. In 2007 begon hij zijn carrière als media-ondernemer. Hij bedacht en ontwikkelde ondermeer het NPO-platform Gezond24. In 2013 ging Lars aan de slag bij het tv-programma Rambam. Afgelopen jaar maakte hij voor RTL een documentaire over de cacao-industrie in West-Afrika. Samen met Ghanese boeren ontwikkelde hij een drankje van een restproduct van de cacaoproductie: het vruchtvlees. Naast tv-maker is Lars dus nu ook sapjesmaker geworden.

Op mijn nachtkastje ligt het boek ‘Meester van de zwarte molen (Krabat)’ van Otfried Preußler. DAt is een kinderboek en dat is geen toeval, want ik lees reglematig nog kinderboeken. Ik verslind ze, heel fijn vind ik dat. Ik denk omdat ze me aan vroeger doen denken, toen je helemaal kon verdwijnen in een verhaal. En dat dat gelukkig nu nog steeds kan, nu je geen (officieel) kind meer bent. Mooi dus om nu een verhaaltje te mogen bijdragen aan deze bundel.

Ik ben fulltime kunstenares en schilder hyperrealistische moderne kunst in olieverf. Op www.maudyalferink.com en @maudy_alferink kun je mijn kunst zien. Ik vond het een hele leuke uitdaging om mijn kinderlijke fantasie weer eens de vrije loop te laten. Daarnaast gaat mijn hart uit naar de Feestfabriek/Zwarte Cross-organisatie en hun hartverwarmende bezigheden.

Samen met mienen trouwgenoot geniet ik onmundig van een heerlijk en creatief noageslacht. Eenzelfde waerden trouwens ‘waart’ ok rond in ‘t gezin van herkomst: Sinds miene mamma mi-j toen ‘k vieftien was – ‘ordeniern’ een meiboomgedicht te schrieven, bun’k niet meer op ehollen. Gaondeweg ging ik met een tasse vol zelfgeschreven verhalen, gedichten en columns de boer op. ‘t Levern mi-j een paar leuke veurlaes- en Straingprieze op. Witer variëern dizzen hobby van o.a. een (boer’n)cabaretgroepjen 9De Puntensliepers) tut ‘t ambt van ‘BABS’. En dan now ók nog deel möggen uutmaken van een kinderbook: ‘t Kán jo neet op!

Als 26-jarige getrouwde Achterhoeker, actief als vormgever bij een lokaal groeiend reclamebureau, geniet ik van de prairie-sferen van de regio. Je kan zeggen dat ik als Hengelse cowboy ben opgegroeid. De zoon van een tegelzetter en zijspancrosser, maar zelf heb ik nooit de zijspan bestegen, in plaats daarvan ontgroeide ik de Westernlaarzen en hoed en begon het muziek maken al op jonge leeftijd. Ik ben een groot dierenvriend en fiets graag rond met onze Husky ‘Odin’. Waar ik voornamelijk druk mee ben is muziek. Dat breng ik dan ook uit onder mijn muzikantenalias ‘Debuffel’.

Op de gekste momenten kun je inspiratie opdoen. Iets wat ik echt heb moeten leren is dat je materiaal bij je moet hebben om op die momenten ideeën te kunnen noteren of opnemen. Ik heb bijna altijd een notitieboek bij me, vooral omdat je gevraagd wordt iets te maken met een compleet andere gedachtegang dan normaal gesproken. Niet dat dat niet uitdagend is, maar illustraties maken voor een verhaal mag iets meer magie bevatten, wat minder serieus zijn en dus laat je je creativiteit wat meer op de loop gaan. Plus, ik vond het supertof dat ik uit het niets hiervoor gevraagd ben terwijl illustreren niet zozeer mijn werk is.

Toen ik werd gevraagd om een verhaal te schrijven voor Tante Rikie’s tweede onmundig mooie verhalenboek was ik eerst wat terughoudend, want een kinderverhaal schrijven terwijl je normaal gesproken tegen een volleybal staat te rossen in een sporthal, dat is wel een ver-van-mijn-bed-show. Maar na een tijdje dacht mijn innerlijke Pippi Langkous: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan. Zie daar het verhaal over Grietje de giraffe! Mijn ouders hebben me altijd hun grietje genoemd en het verhaal zelf bevat ook hints die autobiografisch zouden kunnen zijn. Ik zou zeggen: veel (voor)leesplezier!

Rosalie de Graaf is een jonge kunstenaar uit Nederland. Ze is op haar veertiende begonnen met het maken van olieverfschilderijen en sindsdien is ze niet meer gestopt met het maken van kunst. Tegenwoordig maakt ze ook street art, kleding, tattoo-design en meer. Kunst maken is haar passie en haar missie is dan ook om de wereld rond te reizen en haar artistieke voetafdruk overal achter te laten.

Sinds 2015 bun ik in dienst van de Feestfabriek en bun ik werkzaam op de afdeling Programma & Sfeer. Ons team is verantwoordelijk veur alles wat moar iets met programma en aankleding te maken hef. Noast mien baan bij de Feestfabriek bun ik al bijna 21 joar zanger en bassist van de Heinoos. Een dialectband woar wi-j zo’n 70 kear per joar mee doar heel Nederland knapt. Streektaal leeft! Toen ik heurde dat d’r een tweede verhalenboek kwam en zelfs ik mocht schrieven, werd ik onmundig enthousiast. Bijna elke oavond leazen wi-j met onze blagen uut ‘t eerste boek, en ligt dan dubbel van ’t lachen. ‘t Leazen en sprekken in ‘t dialect vuult vertrouwd en dus as thuus. Net dat extra schepje extra jus, veur een warm nøs!

Ik ben freelance vormgever en ik maak creatieve concepten bij Studio Spektakel. Daarnaast ben ik creatief directeur van Nathals Bier en help ik met evenementen-bouw. Ik doe graag mee als illustrator, omdat ik benaderd ben door auteur & muziek-kameroad Remko Keizer en omdat ik graag in opdracht illustreer.

Als ik mee kan werken om kinderen aan het lezen te krijgen doe ik natuurlijk graag mee. Dat komt misschien ook omdat ik in het bestuur van stichting leesplezier zit.

Te gek dat ik een creatieve bijdrage mag leveren aan het tweede deel van Tante Rikie’s onmundig mooie verhalenboek. Zelf lees ik met mijn kinderen regelmatig in het eerste boek van Tante Rikie.

Hellige Henkie is bij ons favoriet, de kabouter die de godganse dag onmundig an ‘t nöhlen is. Zó leuk om kinderen in het Achterhoeks voor te lezen, en op deze manier ‘het Achterhoeks sprekken’ in stand te houden. Als illustrator de vrije hand krijgen bij een verhaal is geweldig! Dit is dan ook wat ik het liefst doe. Ik werk met name voor zakelijke opdrachtgevers, illustraties voor het gebruik in huisstijlen/websites, boeken en tijdschriften. Naast dit, werk ik als decorateur, en heb ik een druk gezinsleven met vriend en 3 mooie meiden. Tot zover, ik wens jullie veel plezier met het (voor)lezen van dit mooie exemplaar. Goed goan!

Hugo Hoes (Silvolde, 1963) is redacteur bij de VPRO Gids, columnist van de GaSet en oud-stadsdeeldichter van Amsterdam Nieuw-West. In Silvolde en de rest van de Achterhoek is hij wereldberoemd dankzij de vrolijke verhalenbundel Fijne familie. Daarin beschrijft hij op bijzonder grappige wijze hoe hij opgroeide als een jongste in een chaotisch gezin met acht kinderen. Minder bekend is dat Hugo op jonge leeftijd als derde eindigde bij de Gelderse kampioenschappen drop eten (‘kokindjes’) en op de basisschool nog gymles heeft gehad van Guus Hiddink. Over zijn bijdrage is hij kort en onbescheiden: ‘nu is mijn werk ook eens vertaald.’

Via mijn werk bij een Achterhoeks Bouwbedrijf (sinds 1851) maak ik kennis met leuke mensen die graag een nieuw huis willen bouwen. Adviseren ontwerpen, bouwkundig uitwerken en het regelen van o.a. bouwvergunningen zijn mijn dagtaken. Thuis gaan ’s avonds en in het weekend ‘de olde kleren’ aan en ga ik lekker aan de slag met de (eindeloze) verbouwing van onze stulp, waar we met ons gezin heerlijk wonen tussen de opgeknipte verbouwfases. Op de vraag of ik een illustratie wilde maken voor Tante Rikie’s tweede onmundig mooie verhalenboek heb ik direct “ja” gezegd, zonder na te denken of ik dit eigenlijk wel kon…. (lijkt werkelijk in niets op bouwkundig tekenwerk haha). Ik beeld me in hoe mooi het zou zijn wanneer een stel basisschoolkinderen vol gas over de plaatselijke fietscrossbaan knappen en onderwijl lekker met elkaar sprekken over de geestige verhalen in Tante Rikie’s onmundig mooie verhalenboek, tijdens wat airtime (“luchttied” tussen 2 hoge springbulten).

Ik ben theatermaker, dat behelst acteren en zingen, maar ook presentator en gespreksleider. Vertellen en voorlezen doe ik al van mijn 10de jaar af. Ik ben graag inzetbaar voor het goede doel. Stichting Wiesje maakt zich sterk voor mensen met dementie in Suriname en is naar mijn moeder vernoemd die aan de ziekte overleed. Die stichting heb ik samen met anderen opgericht (1999) en ben daar voorzitter van. Het is altijd een eer gevraagd te worden je medewerking aan een kinderboek te verlenen. Lezen en vertellen is communicatie, met name verrijking van de taalontwikkeling vooral ook van het jonge kind. Het is fijn als de taal waar je in geboren bent – dialect genoemd – ook tot je mag doordringen. Verwaarloos het idee rond verarming van je taalontwikkeling, bejubel de verrijking van de sociale vorming.

Fotocredits: Lukas Göbel

Meedoen aan dit project leek me erg leuk. In september was ik net klaar met mijn opleiding, waardoor ik als gloednieuwe illustrator toch nog zoekende was in het hoe en wat van de kunstwereld. Benaderd door een van de mensen van de Feestfabriek raakte ik erg enthousiast om wat meer verhalen te kunnen verspreiden voor jong en oud. Aan de hand van het geschreven gedicht van Gerda Havertong heb ik leven gegeven aan een hele lieve en nieuwsgierige spin, Anansi. Ik ben een illustrator die graag een wereld weergeeft waar mensen zich in kunnen verliezen. Onderwerpen bespreekbaar maken die niet altijd even makkelijk te verwoorden zijn, op positieve en negatieve wijzen. Ik werk als freelance illustratrice en maak graag boeken en animaties.

Ik ben muzikant en kom al jaren met veel plezier op de Zwarte Cross om muziek te maken. Het is mijn favoriete festival van Nederland. Wat zeg ik: ter wereld! Ik doe mee omdat ik groot fan ben van het festival en van de geweldige ambiance. Daarnaast heb ik altijd al eens een kinderverhaal willen schrijven. Ver uit mijn comfortzone en daarom meteen ja gezegd. Helemaal leuk om mijn verhaal in plat Achterhoeks terug te lezen. En wat zijn die illustraties prachtig geworden.

Rutger Termohlen is tatoeëerder en schilder. Zijn werk is voornamelijk gericht op het dier in de mens en het menselijke van dieren. Daarom inspireert de natuur hem dan ook. Hij neemt een locatie of wilde uitdrukking als basis en werkt dit dan verder uit.

Wij zijn professionele voetbalspelers die zowel in Nederland als in het buitenland hebben gespeeld. Ook hebben wij beiden in het Nederlands elftal gespeeld. We zijn allebei begonnen bij de Graafschap. We vinden het leuk om mee te doen aan leuke initiatieven voor kinderen. Zeker ook omdat het uit de Achterhoek komt, de plek waar wij zijn opgegroeid.

Samen met Dayenne en onze dochter Liselot woon ik in ons heerlijke huis in Lichtenvoorde. Ik ben vaak in onze tuin te vinden, waarin ik mijn liefde voor de natuur probeer te projecteren. Verder ben ik graag aan het klussen in ons huis, ben ik gek op tekenen en schilderen en maak ik graag van alles van hout. In het dagelijks leven ben ik werkzaam als Grafisch Ontwerper bij de Feestfabriek, waar ik mij bezighoud met het ontwerpen van alles wat bij een festival komt kijken. Van de munten tot merchandise, van Hoofdpodium tot kinderboek. Als kind leek het mij al mooi om kinderboeken te maken en nu mag ik het doen! Hoe gaaf is dat. Daarnaast ben ik gek op de plek waar ik geboren en getogen ben, de Achterhoek. Dus Tante Rikie’s tweede onmundig mooie verhalenboek is een perfecte match!

Ik ben Björn van der Doelen. Zelfbenoemd parel van Brabant, koning van de prairie, golden boy, witte Socrates. In een ver verleden heb ik gevoetbald. Ik ben op mijn 29ste met pensioen gegaan. Tegenwoordig maak ik wat muziek, acteer ik hier en daar, spreek wat voice-overs in, schrijf eens een stukje of geef mijn kinderen een draai om hun oren. Maar het liefst doe ik zo min mogelijk. Gijs Jolink vroeg mij een verhaaltje te schrijven voor dit kinderboek en als Gijs mij iets vraagt dan doe ik dat, want Gijs is lief.

Sander Esselink genoot onder meer zijn opleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Kampen, (tegenwoordig ArtEZ in Zwolle) en is werkzaam op scholengemeenschap Marianum. Op de locatie in Lichtenvoorde is hij decaan en LOB-coördinator en geeft daarnaast les in het vak beeldende vorming. In zijn vrije tijd is hij actief in het vrijwilligerswerk in Beltrum en Oost-Gelre, denk aan Stichting Jongerenwerk Beltrum, Roomse Herrie en carnavalsvereniging De Belhamels. Daarnaast houdt hij zich op verschillende manieren bezig met beeldende kunst. Door de bijdrage aan dit fantastische boek kon hij zich ook weer eens flink uitleven met het teken- en kleurpotlood!

Mijn naam is Jelle van Gorkom en ik ben 29 jaar ‘jong’. Ik was altijd professioneel bmx-er totdat ik een noodlottig ongeluk kreeg begin 2018. Naast actief blijven zoeken naar verbeteringen heb ik na een lange zoektocht een werkervaringsplaats gevonden bij de KNWU! Zodoende blijf ik toch actief in de wielersport alleen op een ander vlak. Toen ik gevraagd werd voor dit boek dacht ik echt van; huh, ik?? Maar anderzijds kwam vrij snel ook het besef dat het echt een eer was en dus heb ik geprobeerd weliswaar met hulp om mijn verhaal op papier te zetten.

Bert Wagendorp werd geboren in Groenlo, waar hij de eerste acht jaar van zijn leven doorbracht. Daarna verhuisden zijn ouders naar Friesland. Hij studeerde Nederlands in Groningen en werd daarna sportverslaggever bij De Leeuwarder Courant en vervolgens bij de Volkskrant. Voor die laatste krant was hij correspondent in Londen. Tegenwoordig schrijft hij drie keer per week een nieuwscolumn op pagina 2. Zijn roman Ventoux (2013) speelt voor een belangrijk deel in Zutphen. Momenteel werkt hij aan de roman De bitterzoete herinneringen van Abel Sikkink, het levensverhaal van een Winterswijks jongetje dat in 1847 met zijn ouders naar de VS emigreert, met rampzalige gevolgen. Dat boek verschijnt in 2021. Zijn Achterhoeks is niet goed genoeg om erin te kunnen schrijven, maar de kans om in boek met Achterhoekse kinderverhalen te komen, wilde hij per se niet laten lopen.

Mijn naam is Leonie Boschker, ik kom uit Lichtenvoorde en ik ben UX designer & illustrator. In het dagelijks leven houd ik mij dus vooral bezig met design. Naast mijn werk ben ik een groot bloemencorsofan en corsobouwer bij corsogroep Boschkempers in Lichtenvoorde. Ik doe mee als illustrator aan het tweede deel van dit kinderboek omdat Bart mij hier enthousiast voor heeft gemaakt. ?

Ik ben actief in meerdere bands, waaronder De Niemanders Donnerwetter en Shaking Godspeed. Ook van Magic Fish en dialectband The Bruurkes was ik de oprichter. Mijn boek ‘De Buitenstaander’, verscheen in 2018. Verder ben ik verhalenverteller en heb een tweetal theaterstukken geschreven. Ik beleef veel plezier aan kinderverhalen schrijven en om dat dan in het dialect te doen is een extra motivatie, omdat ik vind dat het een prachtige taal is die niet mag verdwijnen. Ik spreek Nederlands, Duits, Engels en een beetje Spaans, maar ik denk in het plat en zo is voor mij de cirkel rond haha.

Ik kom uit Arnhem, studeer in Nijmegen en wil ooit naar de ruimte. Naast studeren verdiep ik mij graag in literatuur, kunst en het merendeel van de andere dingen die mensen zowel uitvogelen als -spoken. Ook teken ik graag voor mijzelf of in opdracht en ben ik vaak op een goede dag (maar zijn ze dat niet allemaal?) buiten te vinden. Het liefste spendeer ik het grootste deel van mijn tijd met vrienden en mensen om mij heen, en als dat even niet kan zoek ik openbare plekjes op om te lezen, of eens goed om mij heen te kijken. Ik geloof dat het toegankelijk maken van taal en literatuur essentieel is voor de ontwikkeling van kinderen, en dat daar nooit te veel in kan worden geïnvesteerd. Daarom, en omdat ik het nou eenmaal leuk vind, draag ik met veel liefde bij aan Tante Rikie’s Tweede Onmundig Mooie Verhalenboek.

Ik ben zelf geboren in de Achterhoek en heb er de helft van m’n leven gewoond. Momenteel ben ik Tweede Kamerlid voor GroenLinks en voer ik het woord over onderwijs. Mijn speerpunt in de Tweede Kamer is dat we alle kinderen goede kansen moeten geven. En ik zie hoe belangrijk het is dat kinderen op jonge leeftijd bezig zijn met taal, leren lezen en verhalen krijgen voorgelezen die hen aan het denken zetten en hun fantasie prikkelen. Mijn verhaal heeft natuurlijk een diepere betekenis en gaat eigenlijk over democratie, en hoe belangrijk het is om mee te besluiten. Hoe risicovol het is om niet voor jezelf op te komen. Veel mensen denken dat politiek een ver van hun bed show is, maar dat is het natuurlijk niet, het gaat over besluiten waar iedereen mee te maken krijgt. Kinderen mogen natuurlijk nog niet stemmen, maar ik vind het belangrijk om hen op jonge leeftijd bij besluiten te betrekken, en dat heb ik geprobeerd te verwerken in dit kinderverhaal.

Ik ben woonachtig in Lichtenvoorde en in het dagelijks leven werkzaam als (grafisch)ontwerper en illustrator. Verder ben ik actief als ontwerper voor het Bloemencorso in Lichtenvoorde bij corsogroep Lansink-Bluiminck. Ik heb met veel plezier een bijdrage geleverd aan dit kinderboek omdat ik het een gaaf initiatief vind. In deze vreemde corona-tijden ondanks alle beperkingen toch samen iets creëren, daar doe ik graag aan mee!

Mijn naam is Pattu Sprenkeler Ik ben geboren in Ulft op 30-10-1964. Tegenwoordig woonachtig in Geesteren (Berkelland)met Heleen en Simon, de rest van de blagen zijn al uitgevlogen. Want samen hebben we 5 kids. Ik ben back-line roadie en ooit was ik de eerste drummer van Jovink en de Voederbietels, maar dat was maar voor een jaartje of anderhalf (ongelofelijk veel plezier aan gehad, zeker nu ik eraan terugdenk). Ik ben 32 jaar de back-liner van de Achterhoekse band Normaal geweest en daarnaast ook voor een aantal andere bands, o.a. De Dijk, the Dutch Eagles, Venice, Boudewijn de Groot, Frank Boeijen, Marco Borsato, Krezip, Ilse de Lange, Bløf en nog wel een paar. Ik voelde me zeer gevleid toen Gijs Jolink mij benaderde om een verhaaltje te schrijven voor het Achterhoekse verhalenboek. Toen ik de telefoon neer had gelegd na het gesprek met Gijs dacht ik….. pffff , wat hek mien now weer aangehaald. Gelukkig kreeg ik wat tijd om te graven in mijn herinneringen van mijn jeugd en kwam op dit verhaal.

Mijn naam is Jordy Mellink. Woon in Lichtenvoorde en in het dagelijks leven ben ik werkzaam als grafisch vormgever bij een signbedrijf. Voor mij bestaat er geen Achterhoek zonder ons prachtige dialect. Aan ons de taak om dit op vrolijke, educatieve wijze door te geven aan onze jongste streekgenoten. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken toen Tante Rikie om hulp vroeg bij het maken van haar nieuwe kinderboek. Tijd om de tekenspullen af te stoffen en aan het werk te gaan. D’r an!

Wat ik doe in het dagelijks leven? Creatief zijn. Mijn hoofd staat de hele dag op tilt en zit bomvol ideeën. Dit uit ik onder andere in comedy. Wekelijks op Radio Veronica en eerder als grappenmaker op tv bij Padoem Patsss. Ik schrijf, dicht, maak limericks en heb nog 1832 uit te werken ideeën in mijn telefoon staan. Maar bovenal ben ik als creatieve geest in dienst bij de Feestfabriek en dus werkzaam voor onder andere de Zwarte Cross, Mañana Mañana en Nozem Oil. Waarom doe ik mee? Omdat ik vind dat we zuinig moeten zijn op welk dialect dan ook. En dat het in dit geval Nedersaksisch is, maakt het nog mooier aangezien ikzelf op de grens van Twente en Salland woon. Het maakt het extra leuk dat mijn zus de illustraties maakt bij ons rijmende verhaaltje. Volledig Kampman dus!

Ik ben een zogenaamde quarantekenaar. Tijdens corona heb ik het tekenen en schilderen weer opgepakt, na 20 jaar geen penseel te hebben aangeraakt. Ik ben dieren gaan tekenen, en vrolijk ze op met echte veren. Waarom ik meewerk aan dit boek? Omdat mijn broer Johan weleens goeie ideeën heeft waar hij mij dan in betrekt. Het idee van dit boek vind ik leuker dan toen hij ons had opgegeven voor een playbackshow waarbij hij Paul Simon was, en ik in m’n eentje een Afrikaans achtergrondkoor moest nadoen. Op mijn Instagram-account Verf & Veren zal ik af en toe wat werk plaatsen.

Ik ben Nadia Zerouali, geboren en getogen in Winterswijk met Marokkaanse wortels. Dus eigenlijk Hollands plus. Naast mama van Tariq ben ik o.a. tv-kok, Kookboekenschrijfster, run ik een couscousbar in Amsterdam en heb ik een Arabische produktlijn in de supermarkt liggen…

Hallo, mijn naam is Laila Meliani. Ik ben geboren in Marokko en kwam op mijn 10e met mijn vader, moeder, zussen en broer in Winterswijk te wonen. De natuurrijke omgeving hielp mij enorm om in Nederland een nieuw thuisgevoel te creëren. Er vormde zich een kleine gemeenschap Marokkanen en zo heb ik Nadia leren kennen. Mijn moeder kookte heerlijk en kleine Nadia wist de weg naar de keuken altijd te vinden. Van jongs af aan ben ik graag buiten en het liefst in de natuur. Ik maakte van gevonden takken, papiertjes, stenen, modder, draad mijn eigen speelgoed en speelde het leven na. In mijn vrije tijd teken ik en in mijn werktijd help ik mensen. Ik word verbinder, sociaal hulpverlener en social designer genoemd.

Radio-DJ en presentator Giel Beelen uit het prachtige Haarlem is al sinds jaar en dag te horen op de Nederlandse radio. Hij ligt met wat hij ook doet onder een enorm vergrootglas en laten we hopen dat dit ook het geval is nu hij een prachtig verhaal voor Tante Rikies’ tweede onmundig mooie verhalenboek. Giel heeft niet de gave zijn verhalen in het Achterhoeks te schrijven, maar we kennen natuurlijk ook Opa Beelen. De man die vanuit Hummelo steevast een bijdrage levert aan de shows van Giel en nu ook het verhaal van zijn kleinzoon vertaald heeft.

Hi! Ik ben Kris, van ‘Kris Ontwerpt’. Ik ben ontwerper en illustrator. Ik werk dagelijks samen met een team creatieven genaamd ‘Raakkracht’, en ik heb een eigen (ansicht)kaarten concept waarmee ik op festivals als Mañana Mañana sta. De Zwarte Cross is al heel wat jaren in mijn leven. Ik sta elk jaar wel ergens achter de bar en de laatste jaren heb ik een aantal ontwerpopdrachten voor ze mogen doen. Het zou bijvoorbeeld zomaar kunnen dat je een t-shirt of vest hebt met een ontwerp van mij erop. Een bijdrage aan dit mooie boek past helemaal in het plaatje.

Arnon Grunberg is een van de succesvolste schrijvers van Nederland, zowel in binnen- als buitenland. Naast schrijver is hij essayist, columnist, schrijver van toneelstukken en reisverhalen en was hij seksrabbijn des vaderlands. Grunberg woont in New York. Zijn werk is in 26 verschillende talen vertaald. Nu dan eindelijk ook naar het Achterhoeks.

Fotocredits: Sander Voerman

Ik ben dochter van een koeienboer uit Lochem. De verfkwast staat al mijn hele leven centraal. Mijn eerste ‘betaalde’ schilderklus was op mijn vijftiende op grote muren in een koeienstal in Laren. Dat was gaaf! Daarna studeerde ik aan de ArtEZ Academy of Fine Arts Enschede. Ik heb altijd goed de kost met schilderen kunnen verdienen en later werden de opdrachten steeds groter en professioneler. Daarnaast werk ik op een boerderij met 2300 geiten. In de vrije tijd mag ik graag knappen op de Zundapp. Ik ben gevraagd om een illustratie voor dit mooie boek te maken en vond ’t wel een verfrissend opdrachtje. Was dus hartstikke leuk!