Gloomy is een mooi woord, maar we zijn allesbehalve teneergeslagen. We voelen ons nog veel te positivo om de brakheid te omarmen. Alderbarstens, wat een feest, wat een editie. Nøhlen is dodelijk, maar ja, we zijn inmiddels ook te schor om iets te produceren wat op nøhlen kan lijken.

De na-die-tijd plaatjes en filmpjes enzo, die vliegen straks over het net, maar god; de suffe, verslavende social-media is natuurlijk niet echt en saai vergeleken bij de real deal. Het gaat allemaal om het echte leven knasterds! De life & de live-vibe… Dat weten we allemaal heus wel. En dat echte leven is nu bezig en tja, even terugkijken mag best, met zo’n knoepershard feest achter de kiezen.

Het echte leven speelde zich in al haar kleuren af op de Zwarte Cross, het was een veelbewogen editie met ups & downs. We hopen dat iedereen veilig thuis is en komt. Maar daar hebben we alle vertrouwen in, we hoeven niet te tutten.

We zijn vooral apetrots en blij met alle fantastische bezoekers die van ons festival een machtig mooi feest met een onvergelijkbare sfeer maken – gaat het dan toch nog goed komen met de mens? Daar zijn we akelig goed te passe van.

Zwarte Crossers aller landen, we zijn smerig blij. We zijn trots en voelen samen alleen maar love & peace, en daar is verdomme niks naïefs aan. Okay okay, misschien hebben we naast een zacht smeltend liefdesgevoel ook een lichte kater, wat jeuk of een klotsende blaar. Fuck it, tot volgend jaar!

Nu eerst even nagenieten, proost.