Vijf manieren om naar de Zwarte Cross te komen als je eigenlijk moet werken

Lieve Zwarte Crosser, wij snappen jouw dilemma. Je wilt dolgraag naar de Zwarte Cross op donderdag 18 juli, maar je baas hijgt in je nek met de hete adem van een driftige jachthond. “Werken zal je! WERRRKEN!” Zijn onwelriekende koffiekegel slaat je in het gezicht als de gesel van een slavendrijver. Oh, de banale kwellingen van het dagelijks bestaan, de kafkaëske kantoorhel waarin je je elke godvergeten dag maar weer staande moet zien te houden!

Wanhoop niet langer! Wij komen je graag tegemoet. Hier vijf manieren om je baas van repliek te dienen zodat je toch lekker naar de Zwarte Cross kunt.

1 – Verzin een leugentje om bestwil

• “Ik kan vandaag niet komen, want mijn hond heeft mijn ruggengraat opgegeten.”
• “Ik ben erachter gekomen dat ik nog niet klaar ben voor een voltijdbaan. Ik ben nog te speels.”
• “Ik kan echt niet komen, want ik lig al de hele dag in bed met terminale daddy issues.”
• “Ik heb een zeer besmettelijke vorm van scheurbuik.”
• “Mijn kip is jarig.”
• “De handtekening onder mijn contract was ironisch bedoeld, dus ik werk hier niet eens.”

2 – Maak van je hart geen moordkuil en wees juist zo eerlijk mogelijk

• “Laten we eerlijk zijn: ik zit hier tachtig procent van de dag met een straaltje kwijl uit mijn mondhoek te scrollen op Facebook, dus ik kan net zo goed een dagje niet komen.”
• “Ik kom morgen niet, want ik heb zin in bier.”
• “Sinds ik vorige week mijn collega tegenkwam in de sauna snap ik waarom hij in heel Lichtenvoorde bekendstaat als ‘The Red Giant’ en kan ik me totaal niet meer concentreren. Mijn werk is hiermee net zo zinloos geworden als het bestaan in het algemeen. Weet je wat, ik neem ontslag.”

3 – Maak gebruik van het woke-tijdperk

• “De eisen die jij stelt aan mijn beschikbaarheid geven mij een heel onveilig gevoel.”
• “Ik vind het eerlijk gezegd enorm grensoverschrijdend dat jij voor mij wilt bepalen wanneer ik wel en niet aanwezig ben.”
• “Sorry hoor, maar het is 2024.” (Pro tip: dit betekent eigenlijk niks, maar als je het met voldoende minachting zegt, is het bijna overal op van toepassing.)

4 – Speel in op de emoties

• “Sinds mijn hamster Dimitri in 2004 overleed, ben ik mezelf niet meer. Tot overmaat van ramp verdween middenin de rouwperiode mijn favoriete smaak Yogho-Yogho (romige perzik) uit de schappen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die keer dat ik in één knikkerpotje al mijn berenbonken verloor. Ik zou eigenlijk eens wat meer aan mezelf moeten denken, maar ja, ik ben nou eenmaal een ontzettende pleaser…”
• Begin hard en dramatisch te zuchten totdat iemand vraagt wat er is. Antwoord dan, terwijl je droevig in de verte staart: “Ach, niks…”
• “Ik doe hier ook altijd ALLES! De was! De vaat! De vieze luiers! De kliko’s, verdomme! En denk je dat ik er ook maar íéts voor terugkrijg? Waardering? Of op z’n minst een beetje lichamelijke aandacht, een knuffel af en toe? NEE! Je vader raakt me niet aan, Jordy! JE VADER RAAKT ME NIET AAN!”

5 – Zaai verwarring
Ga naakt op een tafel staan en schreeuw: “Werk? Alles draait hier maar om werk! Ik wens niet langer een slaaf te zijn van een achterhaald kapitalistisch systeem waarin de ware ziel van de mens onderdrukt wordt en het innerlijke kind op langzame en pijnlijke wijze sterft aan ondraaglijke saaiheid!”. Als je baas een beetje bij de pinken is, zal hij tegenwerpen dat je nogal hypocriet bent, aangezien je wel je zuurverdiende centen uit wil geven op de Zwarte Cross, waarmee je een gewillige onderdaan bent van precies die kapitalistische machine die je zo verafschuwt. Hierop kun jij dan weer zeggen dat je alleen opportunist bent als het uitkomt. In de verwarring die vervolgens ontstaat, heb je precies genoeg tijd om weg te vluchten naar de Zwarte Cross.