Na 11 weken was het dan eindelijk zover. Ik mocht de motor weer op en dat was natuurlijk wel even spannend. Na alle fysiotherapie, oefeningen en trainingen had ik ‘groen licht’ om de motor weer op te gaan. Na zo’n lange tijd had ik er erg veel zin in en was benieuwd hoe het zal gaan. Dat was nog wel even afwachten want crossen is toch een andere belasting dan alle oefeningen.
De eerste training ging ik naar Berghem een baan waar ik het altijd goed naar mijn zin heb. Mijn schouder voelde goed aan tijdens het rijden, wat een opluchting. Nu is het belangrijk om de trainingen goed op te bouwen en dan komt de snelheid en het gevoel vanzelf weer terug. De eerste wedstrijden staan gepland in mei, dus ik heb nog genoeg tijd om dan weer top fit achter het starthek te verschijnen.
Na dit goede nieuws, is er helaas ook wat minder nieuws. Dit is mijn allerlaatste blog voor de zwarte cross talententuin. Na een aantal jaar gaan ze afscheid van mij nemen. Ik vond het erg leuk om elke keer een update te geven over mij en ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn berichten steeds te lezen. Jullie kunnen mij natuurlijk nog wel volgen via mijn social mediakanalen.
Instagram: @shanavdvlist188
Facebook: Shana van der Vlist #188
Shana schreef deze week haar blog voor het Achterhoek Nieuws. Deze zal binnenkort in alle edities van het Achterhoek Nieuws verschijnen.
Het is alweer even geleden dat jullie wat van mij hebben gehoord. 2021 is een jaar waarin nog steeds corona de hoofdrol speelt en er veel dingen onduidelijk zijn.
Het seizoen is tot nu toe nog steeds niet begonnen. Door de coronaregels kunnen er nog geen wedstrijden worden georganiseerd. Voor mij kwam de uitstel van de wedstrijden dit jaar goed uit. Eind Januari is mijn rechterschouder uit de kom geschoten tijdens een training. Dit was natuurlijk een grote domper. Niet eens gevallen, maar een slechte landing achter een springbult met grote gevolgen. Ik liet mijn kop niet hangen en ben gelijk aan de slag gegaan met de fysio, om zo mijn schouder zo snel mogelijk weer sterk te krijgen. Het enige voordeel voor mij was dat de wedstrijden allemaal waren uitgesteld en zo had ik dus ook genoeg tijd om mijn herstel goed op te bouwen en hoefde ik niks te overhaasten. Het idee dat ik weer 100% fit kon worden voordat ik op de motor ging stappen gaf mij ook een goed gevoel.
Alle trainingen bij de fysio en thuis hebben ervoor gezorgd dat mijn herstel goed is verlopen. Aankomend weekend ga ik eindelijk na 11 weken weer de motor op. Daar heb ik natuurlijk erg veel zin in en ik ben erg benieuwd hoe het zal gaan.
Naast de fysieke trainingen kan ik dan ook eindelijk mijn motortrainingen hervatten en zo de voorbereiding op het seizoen voortzetten. Het zal wel weer even duren voordat mijn motorgevoel weer helemaal terug is, maar gelukkig heb ik nog wel wat tijd voordat de eerste wedstrijden beginnen. Door corona is de kalender al een aantal keer gewijzigd en nog steeds is het de vraag of de kalender zo blijft als dat het er nu naar uitziet.
De wedstrijden die ik dit jaar ga rijden zijn het Wereldkampioenschap, Europees kampioenschap en in Nederland ga ik ook de ONK’s rijden wanneer daar de mogelijkheid toe is. Met als hoofddoel het WK. Of deze kampioenschappen ook allemaal doorgaan is alleen nog maar de vraag.
Hoe dit jaar gaat lopen is voor iedereen nog afwachten, maar ik zorg ervoor dat ik voorbereid aan de start ga komen. Wanneer de wedstrijden beginnen ben ik d’r in ieder geval klaar voor!
Ik ben momenteel veel te vinden bij de Physiotherapeut, zodat ik hopelijk zo snel mogelijk kan herstellen. Check hieronder twee video’s, waarop te zien is dat ik een aantal oefeningen aan het uitvoeren ben.
Het is nu bijna 7 weken geleden dat m’n schouder uit de kom is gegaan. Tot nu toe gaat het herstel goed!
Een paar keer per week ga ik naar de fysio. Daar zijn we goed bezig om de spieren weer sterk te krijgen. Naast de fysio ga ik ook nog regelmatig fietsen.
Tot nu toe gaat alles goed en ik hoop binnenkort weer op de motor te stappen.
Shana schreef deze week haar blog voor het Achterhoek Nieuws. Deze verschijnt in alle edities van het Achterhoek Nieuws.
2021 is weer een jaar met veel onzekerheid, een jaar waarin corona nog steeds de hoofdrol speelt. Het is alweer een tijdje geleden dat ik een bericht mocht plaatsen in het Achterhoek Nieuws. De kalender voor 2021 is onderhand bekend en we zijn dan ook volop bezig met de voorbereidingen.
De plannen voor dit jaar zijn om deel te nemen aan alle WK-wedstrijden en aan de ONK Dames-competitie in Nederland. Wat betreft het EK is er tot nu toe geen duidelijkheid of dat wel of niet doorgaat. Het hoofddoel voor mij is om de top 5 in het WK te behalen. Het niveau is de laatste paar jaren flink gestegen en dat vind ik super, want de snelheid van de dames is gewoon erg hoog.
De voorbereidingen voor het seizoen lopen wat anders dan normaal. De sportscholen zijn dicht, dus je bent al iets beperkter in de fysieke trainingen. Gelukkig heb ik thuis nog wel redelijk veel appratuur waar ik gebruik van kan maken. Naast de voorbereidingen loopt het met het crossen zelf ook allemaal wat anders. Je moet je overal van tevoren aanmelden en bij elke baan mogen er per keer een beperkt aantal rijders aanwezig zijn. Dit maakt het natuurlijk allemaal wat lastig, maar dat geldt natuurlijk voor iedereen.
Ik probeer drie keer per week op de motor te trainen, maar op dit moment is dat wel lastig. Het weer in Nederland is niet al te best en de regen zorgt ervoor dat veel banen op het moment niet open kunnen. Naast mijn trainingen op de motor werk ik elke dag mijn fysieke trainingen af. Deze bestaan uit fietsen (op de racefiets/mountainbike) en kracht/core. Daarnaast werk ik nog vier ochtenden in de week, om zo toch nog wat inkomen te hebben.De planning was om de eerste twee weken van februari naar Spanje te gaan voor trainingsstage, want hier zou ik goed op de harde banen kunnen trainen. De weersomstandigheden zijn daar overigens ook een stuk beter.
Helaas is ca. drie weken terug mijn schouder uit de kom gegaan tijdens een training, dus voorlopig kan ik niet rijden. Ik ben niet eens gevallen, maar heel ongelukkig geland tijdens een sprong. Tijdens het landen is mijn schouder dus uit de kom gegaan. Dit is natuurlijk flink balen, want het rijden ging erg lekker en dit werkt natuurlijk niet mee in mijn voorbereiding op het aankomende seizoen. Hoelang het herstel gaat duren is op dit moment nog niet bekend, maar ik ga er alles aan doen om mijn schouder zo snel mogelijk weer fit en sterk te krijgen!
Afgelopen zondag heb ik weer getraind en het rijden ging erg lekker. Helaas ging het in de laatste sessie van de dag mis. Ik landde verkeerd bij een springbult en tijdens de landing schoot mijn schouder uit de kom. Dit is natuurlijk heel erg balen, want ik was volop in voorbereiding voor het nieuwe seizoen. Ook zou ik aankomend weekend vertrekken naar Spanje voor mijn trainingsstage. Dit gaat helaas ook niet meer door.
Op dit moment kan ik nog niet zeggen hoelang mijn herstel gaat duren. Ik ga er alles aan doen om mijn schouder zo snel mogelijk weer sterk en fit te krijgen, zodat ik snel weer kan gaan rijden!
De laatste paar weken is het weer erg wisselend in Nederland. De regen en kou maken de banen er niet beter op. Gelukkig heb ik tot nu toe elke week kunnen rijden, ondanks dat er maar weinig circuits open zijn. Op dit moment probeer ik drie keer per week op de motor te zitten en de rest van de dagen werk ik mijn fysieke schema’s af.
De sportschool is natuurlijk dicht, maar gelukkig heb ik thuis ook best wel veel materiaal. Hierdoor kan ik mijn kracht-/ en core-oefeningen goed uitvoeren. Daarnaast fiets ik ook nog een aantal keer per week, op de mountainbike of binnen op de taxc.
De huidige coronamaatregelen zijn weer verlengd en ik ben dan ook erg benieuwd wat er allemaal nog gaat komen en of de data van de wedstrijden nog wel hetzelfde blijven.
Ik houd jullie op de hoogte !
In mijn laatste blog konden jullie lezen dat mijn trainingen op dit moment in volle gang zijn. Gelukkig is het met de nieuwe coronamaatregelen nog steeds mogelijk om te crossen. Een grote opluchting. Nu maar hopen dat het weer een beetje meezit de komende tijd, want dan kunnen de banen ook open blijven.
De plannen voor 2021 zijn om het WK en ONK dames te gaan rijden. Als er in 2021 ook weer een EK competitie komt, ga ik daar ook deelnemen. Deze competitie was in 2020 afgelast i.v.m. corona en op dit moment is daar ook nog niets over bekend.
Graag wil ik iedereen een fijne kerst wensen en een goed 2021. Ik houd jullie op de hoogte !
Na de laatste wedstrijd heb ik even een paar weken iets rustiger aan gedaan zodat mijn lichaam zich weer volledig kon herstellen. De trainingen voor volgend seizoen zijn nu al wel weer in volle gang. Elke dag krijg ik een schema doorgestuurd wat ik moet doen en elke dag is dan ook verschillend; fietsen, kracht, motortraining etc.
Naast mijn trainingen werk ik ook nog 20 uur per week. Dat probeer ik het hele jaar door, maar in het seizoen is dat soms wat lastiger met wedstrijden in het buitenland. Voor de rest heb ik op dit moment niet heel veel te melden, maar ik houd jullie op de hoogte !
Fotocredits: Danny Relouw
Afgelopen zaterdag was alweer de laatste wedstrijd van dit – toch wel rare en korte – seizoen. De wedstrijd werd verreden op het mooie circuit in Arco di Trento, Italië. Een baan waar ik in het verleden al een paar keer was geweest. Ik had er erg veel zin in, om nog één keer te knallen.
De vrije training gebruikte ik om de baan goed te verkennen. In de tijdtraining was het erg lastig om een goede ronde te zetten met het andere verkeer op de baan, desondanks wist ik er toch nog een 7e tijd uit te halen. Hierdoor kon ik een goede plek achter het starthek uitkiezen.
In de eerste manche kwam ik niet goed weg en op plaats 11 begon ik aan de wedstrijd. Meteen zette ik de aanval in en kwam de eerste ronde al op plaats 8 door. Ik hield het tempo hoog en wist zo nog een paar plekken winst te boeken. Op plaats 4 kwam ik over de finish. Mijn beste manche-uitslag van dit jaar.
De tweede manche had ik een hele goede start. Op plaats 3 kwam ik uit de eerste bocht. Meteen de tweede bocht zette ik de aanval in en schoof door naar de tweede plaats. Dit kon ik een aantal ronden volhouden, dus dat gaf me een erg goed gevoel. Helaas kon ik het niet de hele manche volhouden, maar ik ben blij dat ik de snelheid wel in me heb. Ik moest het tempo iets laten zakken en kwam op een 6e plaats over de finish.
Met een 4-6 in de wedstrijden werd ik in totaal 6e. Ook in de tussenstand van het WK heb ik nog één plaatsje winst geboekt en ben ik 6e geworden.
Ik wil graag iedereen bedanken voor de steun en support dit jaar en ik kijk al uit naar 2021 !
Shana schreef deze week haar blog voor het Achterhoek Nieuws. Deze blog verschijnt in alle edities van het Achterhoek Nieuws.
Het is weer tijd voor een update! Ik neem jullie mee in wat ik allemaal heb gedaan het afgelopen jaar en wat mij nog te wachten staat de komende tijd.
Ondanks dat het coronavirus de hoofdrol had dit jaar, heb ik gelukkig toch nog wat wedstrijden kunnen rijden. Met vijf WK’s en vier ONK’s waren het er echter wel een stuk minder dan normaal. Het EK 2020 is helaas afgelast dit jaar.
Het seizoen ging dit jaar van start met twee wedstrijden voor het wereldkampioenschap: Engeland en Valkenswaard. Dit was nog net voordat het coronavirus kwam. Na de wedstrijd in Valkenswaard heb ik helaas acht weken niet kunnen rijden. De banen waren namelijk gesloten voor trainingen en de wedstrijden waren afgelast. Voor mij was dit erg lastig, aangezien ik in januari en februari ook al zes weken niet had gereden, dit in verband met mijn polsblessure.
Na deze acht weken mochten we gelukkig weer trainen en dat was natuurlijk heel fijn. Wat betreft de wedstrijden was het op dat moment nog wel onzeker. De wedstrijden hebben dan ook nog wat langer stilgelegen en in augustus was het zover: we mochten weer wedstrijden rijden. De wedstrijden volgde elkaar dan ook allemaal snel op. De vier ONK-wedstrijden zitten er nu al op en ik ben 3e geworden in de tussenstand.
Het is overigens super dat er eindelijk weer een damescompetitie is bij de KNMV, want dit is al een aantal jaar niet het geval geweest. Voor mij was het dit jaar heel fijn om een paar ONK-wedstrijden te rijden, want hierdoor ontwikkelde ik een veel beter wedstrijdritme. Dit ritme kwam goed van pas tijdens de wedstrijden voor het wereldkampioenschap, want dat is natuurlijk toch wel het uiteindelijke hoofddoel.
Inmiddels zit het WK er ook bijna op. Op 31 oktober staat alweer de laatste wedstrijd op het programma. Deze vindt plaats in Italië, om precies te zijn in Arco di Trento. Een baan waar ik in het verleden al een aantal keer ben geweest. Het is een erg mooi circuit in de bergen en het heeft een harde ondergrond.
Op dit moment sta ik 7e in de tussenstand, maar er kan nog van alles gebeuren. De afgelopen periode heb ik nog goed kunnen trainen en ik heb er dan ook erg veel zin in! Nog één wedstrijd knallen en dan zit het seizoen 2020 erop!
Fotocredits: Niek Kamper
Vorige week had ik de derde en vierde wedstrijd van het wereldkampioenschap. Beide wedstrijden werden verreden op het circuit in Mantova. De eerste wedstrijd was op zaterdag en de tweede op dinsdag.
Op zaterdag ging het tijdens de trainingen erg goed en ik zat lekker op de motor. Helaas begon ik erg slecht aan de eerste manche en moest veel mensen inhalen. Het rijden ging niet zo goed en dus moest ik genoegen nemen met een 10e plaats. Bij de tweede manche was m’n start weer niet super, maar ik maakte veel plaatsen goed in de tweede bocht. Het rijden ging veel beter en ik kwam als 7e over de finish.
Op dinsdag was ik gebrand op twee goede manches. Met een goede tijdtraining, p6, ging ik met frisse moed de eerste manche in.
Ik pakte een goede start en begon op plaats 5 aan de wedstrijd. Dit kon ik de eerste 15 minuten goed volhouden met 3 meiden in m’n achterwiel. De laatste paar ronden verloor ik mijn ritme, waardoor ik het helaas niet kon houden en als 8e over de finish kwam. De tweede manche begon ik op plaats 12 aan de wedstrijd en zette meteen de aanval in. Ik reed een goede manche, met mooie gevechten met haar concurrenten. Als 7e werd ik afgevlagd.
In de tussenstand van het WK sta ik nog steeds op de 7e plaats. De laatste wedstrijd is in Arco di Trento op 31 oktober.
De volgende wedstrijd vindt aankomend weekend plaats, de laatste wedstrijd voor het ONK dames in Westerbork.
Afgelopen weekend stond alweer de derde wedstrijd van het ONK dames op het programma. De wedstrijd was op het mooie circuit in Oss, een baan waar ik al een lange tijd niet had gereden. Ik had er erg veel zin in.
In de training ging het rijden nog niet zo goed en kwam niet verder dan een 4e plaats.
In de eerste manche kwam ik als 4e uit de start, na een aantal ronden schoof ik door naar plaats 3. Ik kwam steeds dichter op de nummer 2, maar kon het verschil niet maken en kwam als 3e over de finish.
De tweede manche kwam ik weer als 4e uit de start, maar ditmaal kwam ik helemaal niet in mijn ritme en verloor meteen de aansluiting. Op het eind wist ik toch het gat nog te dichten naar de 3e plaats, maar ik kwam er niet meer langs en finishte op plaats 4.
Met een 3e en 4e positie ben ik in totaal op de vierde plek geëindigd.
De eerste twee ONK-wedstrijden zitten erop. Na een aantal jaren afwezigheid was er weer een damesklasse bij de KNMV. Dat is natuurlijk erg leuk en deze wedstrijden kan ik mooi gebruiken voor mijn wedstrijdritme. Een wedstrijd is namelijk toch altijd anders dan een training.
Boekel was de eerste wedstrijd op de kalender. De dag begon goed met een 2e tijd in de tijdtraining. Zo kon ik een goede plek achter het starthek uitkiezen.
De eerste manche kwam ik als 2e uit de eerste bocht, maar ik werd meteen ingehaald en ben zo ook 3e geworden in deze manche.
De tweede manche begon ik weer op de tweede plaats en ook in deze manche werd ik gelijk ingehaald. Na een aantal ronden op plaats 3 kon ik toch terugkomen naar plaats 2. Met snelle rondetijden kwam ik ook steeds dichter naar plaats 1, maar de wedstrijd was net te kort en ik kwam als 2e over de finish.
Met een 3e en 2e plaats was ik totaal 2.
De tweede wedstrijd was afgelopen weekend in Harfsen. In de training was de baan erg snel en vlak en ik zette een 3e tijd neer op de klok.
In de eerste manche werd ik aangetikt met de start, waardoor ik op de 4e plaats begon aan de wedstrijd. De eerste paar ronden was ik erg afwachtend, waardoor ik veel tijd verloor op de dames voor me. Op een 3e plaats rijdend liep ik wel steeds verder in op de nummer 2, ik kwam helaas 0.1 seconden te kort op de finish.
De tweede manche pakte ik de kopstart en heb zo de hele manche aan de leiding gereden en gewonnen!
Met een 3e en 1e plaats was ik totaal weer 2.
De volgende ONK wedstrijd staat gepland voor volgende week zaterdag in Oss.
Aankomend weekend staat voor mij de eerste wedstrijd van het Open Nederlands Kampioenschap dames in Boekel op de planning. De afgelopen tijd heb ik veel kunnen trainen en ik ben er dan ook helemaal klaar voor.
Ik heb er in ieder geval erg veel zin in en ik zal jullie op de hoogte houden!
Fotocredits: René van Dinther
Na de wedstrijd in Arnhem had ik het weekend daarop een internationale wedstrijd in Axel. Ook deze wedstrijd heb ik gebruikt om weer in het wedstrijdritme te komen.
De dames reden weer samen met de 125cc klasse en dat zorgde dan ook voor veel strijd op de baan.
De eerste echte wedstrijd waar ik aan deelneem staat gepland op 30 augustus: het ONK dames in Boekel! Tot die tijd blijf ik hard door trainen om ervoor te zorgen dat ik voor 100% klaar ben als de het starthek straks valt.
Afgelopen zondag heb ik mijn eerste wedstrijd gereden, sinds maart. Na zo’n lange tijd voelde het erg goed om weer achter het starthek te staan. De dames reden samen met de 125cc jongens, dit zorgde voor veel strijd!
Ik wist van tevoren niet zo goed wat ik kon verwachten, maar had er wel erg veel zin in. In de training lag de baan er erg snel en vlak bij, waardoor de snelheid erg hoog lag.
In de eerste manche pakte ik een superstart en begon als 2e aan de wedstrijd. De snelheid lag er hoog en de eerste 10 minuten kon ik mij goed staande houden tussen al de snelle jongens. Na 10 minuten moest ik mijn tempo iets laten zakken en ik kwam uiteindelijk als 15e over de finish, wat erin resulteerde dat ik 1e was bij de dames.
De 2e manche begon ik weer in de top 10 aan de wedstrijd. Helaas kwam ik na een aantal ronden even ten val, waardoor ik de aansluiting kwijtraakte met mijn concurrente. Het rijden ging wel erg goed en ik had constante rondetijden. Ik kwam als 20e over de finish en was 2e van de dames.
Het was erg leuk om weer een wedstrijd te rijden en ook een heel goede training. In september gaan de ‘echte’ wedstrijden beginnen en tot nu toe gaan de voorbereidingen erg goed!
Aankomend weekend is er nog een wedstrijd in Axel, waar ik ook ga deelnemen.
*Foto-credits: Niek Kamper
Langzamerhand komen er weer wat nieuwe kalenders aan! Dat betekent dat er toch nog wedstrijden komen dit jaar. De ONK dames kalender is gisteren bekendgemaakt. Ook verwacht ik dat de kalender van het WK snel zal volgen. Ik ben erg benieuwd wat er allemaal nog gaat komen dit jaar. We blijven in ieder geval door trainen!
Op 5 mei was het dan eindelijk zover: na een lange tijd kon er weer getraind worden met de motor. Dat gaf een erg goed gevoel!
Na de WK wedstrijd in Valkenswaard had ik niet meer gereden. De banen waren gesloten i.v.m. het coronavirus. Dit was natuurlijk erg jammer, maar de gezondheid van de mensen is het belangrijkste. In de tussentijd gingen mijn fysieke trainingen wel gewoon door.
Ik heb nu al een paar keer gereden en dat is me goed afgegaan. Op dit moment is het wel nog onduidelijk wanneer er weer wedstrijden gereden mogen worden, maar tot die tijd kan er gelukkig wel weer getraind worden!
Shana schreef deze week haar blog voor Achterhoek Nieuws. Deze blog wordt geplaatst in alle edities die Achterhoek Nieuws uitbrengt.
Eind vorig jaar (2019) ben ik begonnen met de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen. De planning was om het EK, WK en ONK Dames te gaan rijden. Vanuit mijn trainer ontving ik de schema’s voor mijn fysieke- en motortrainingen. Daarnaast ben ik ook nog op trainingsstage in Spanje geweest, waar ik veel uren op de motor heb gemaakt. De voorbereidingen begonnen dus erg goed en ik zat er lekker in op de motor. Helaas liep het vanaf januari anders, want toen liep ik een polsblessure op. Hierdoor was het eerst nog maar de vraag of ik het begin van het seizoen (maart) wel zou redden.
Ondanks dat ik maar een aantal keer had gereden, was het me toch gelukt. Zeker gezien de weinige uren die ik had gemaakt op de motor kon ik niet te veel van mezelf verwachten. De eerste wedstrijd vond plaats in Engeland in het eerste weekend van maart, dat was het WK Dames. Het was een moeilijke baan en ik had het dan ook totaal niet naar mijn zin. Ik kon namelijk gewoon merken dat ik me nog niet fijn voelde op de motor. Toch heb ik nog een 11e en 12e plaats weten te behalen en daardoor heb ik toch nog wat punten gescoord. De week erop had ik mijn tweede wedstrijd, het WK in Valkenswaard. Tijdens deze wedstrijd voelde ik mij al een stuk beter dan tijdens de wedstrijd het weekend in Engeland. Het vertrouwen begon langzaam terug te komen en dat was dan ook te zien aan mijn rijden. Ondanks de twee slechte starts die ik had wist ik terug naar voren te komen. Zo wist ik dan ook op de 5e en 6e plaats te eindigen. Ik had echt weer plezier tijdens het rijden en ik had dan ook erg veel zin in de volgende wedstrijden.
Zoals jullie waarschijnlijk wel weten is het na Valkenswaard helaas anders gelopen. Door het coronavirus zijn de crossbanen namelijk gesloten voor trainingen en tot juni zijn alle wedstrijden afgelast. Dat is natuurlijk erg balen, maar dit is op dit moment uiteraard wel de beste oplossing om het virus onder controle te krijgen. Ik hoop dat er in mei weer getraind kan worden op de baan, maar dat moeten we nog even afwachten. In de tussentijd gaan mijn fysieke trainingen gewoon door en ik zit dan ook zeker niet stil. Nog steeds ontvang ik dagelijks een schema met wat ik moet doen.
De eerste twee WK wedstrijden zitten erop. Na een korte voorbereidingsperiode wist ik dat het niet makkelijk ging worden. De eerste wedstrijd was in Engeland. Het had veel geregend en de baan was daardoor erg modderig. Ik had het erg lastig het hele weekend, maar kon toch nog wat punten pakken. Met een 11e en 12e plaats kwam ik op een totaal van 10.
De tweede wedstrijd was afgelopen weekend in Valkenswaard. Ook in Nederland had het veel geregend en begonnen we op zaterdag weer op een erg natte baan. Gelukkig was het wel droog op zaterdag en daardoor droogde de baan wel redelijk goed op. Het rijden ging erg goed dit weekend en beide manches ben ik van buiten de top 10 naar voren gereden. Met een 5e en 6e plaats was ik in totaal 5.
Dit gaf me een goed gevoel en vertrouwen!
Op dit moment is het nog onzeker wanneer mijn volgende wedstrijd is. Dit i.v.m. Het Coronavirus.
Aankomend weekend is het zover, de eerste wedstrijd van het seizoen 2020. De eerste wedstrijd meetellend voor het WK, in Engeland (Matterly Basin).
Gelukkig heb ik de afgelopen twee weken toch nog een paar keer kunnen rijden na mijn polsblessure. Natuurlijk heb ik niet de voorbereiding gehad, waar ik op had gehoopt, maar we hebben er het beste van gemaakt. Ik heb er erg veel zin in en ga natuurlijk mijn uiterste best doen !
In het vorige bericht liet ik jullie weten dat het gips er waarschijnlijk af mocht en dat is gebeurd! Nadat mijn gips was verwijderd kon de rest van het herstel beginnen. Met als doel natuurlijk zo snel mogelijk weer op de motor.
De dokters hadden mij al verteld dat ik de eerste twee weken nadat mijn gips er af ging, nog niet mocht rijden. Wel had ik meteen een aantal afspraken gemaakt bij de fysio op Papendal om zo te kijken wat er moest gebeuren. Ik wilde natuurlijk zo snel mogelijk mijn kracht en mobiliteit terug in mijn pols. Ik kreeg oefeningen mee en die moest ik elke dag doen. Het ging toen ook steeds beter met mijn pols en langzaam aan mocht ik steeds meer. Afgelopen woensdag heb ik voor het eerst weer op de mountainbike gefietst en dat ging goed. Zoals nu de planning is, ga ik aankomend weekend weer proberen te rijden. Daar heb ik erg veel zin in!
Ook was woensdagavond het Sportgala van de Gemeente Apeldoorn. Hier werden de kampioenen van 2019 geëerd. Ook was ik genomineerd voor de grote sportprijs van Apeldoorn. Helaas heb ik deze niet gewonnen. De prijs ging naar Jeffrey Hoogland. Het was natuurlijk al wel een grote eer dat ik genomineerd was.
Vandaag (31 januari) mag zoals het er nu naar uitziet het gips van mijn pols eraf. Terwijl ik mijn gips had heb ik in de tussentijd elke dag fysieke trainingen gedaan. In het begin bestonden deze fysieke trainingen alleen uit fietsen, maar toen mijn pols minder zeer deed kon ik ook oefeningen doen in de sportschool. Ik heb in die tijd dus zeker niet stilgezeten.
Als mijn gips eraf is moet ik mijn pols eerst weer sterker maken voordat ik weer terug kan rijden. Als dan alles volgens plan verloopt kan ik dan twee weken voor Engeland weer terug op de motor. Ik hoop dat het herstel verder goed loopt en ik houd jullie op de hoogte!
Na mijn goede trainingsstage in Spanje in december, vertrok ik voor de kerst weer naar huis. We hebben gezellig kerst gevierd, maar het trainen ging gewoon door, zowel fysiek als op de motor. In Nederland kon ik weer in het zand en de modder trainen.
Na een paar goede trainingen en een clubwedstrijd in Arnhem ging het vorig weekend mis in Nunspeet.
Tijdens mijn training kwam ik hard ten val en voelde meteen dat er iets niet goed was in mijn pols. Ik vertrok naar het ziekenhuis en daar bleek dat mijn pols gebroken was. Dit is natuurlijk erg jammer en hierdoor zou ik een aantal weken niet kunnen rijden. Dit is zeker niet goed voor mijn voorbereiding op het nieuwe seizoen, maar helaas is er niks aan te doen. Ik blijf positief en fysiek blijf ik goed doortrainen om toch zo goed mogelijk aan de start te komen tijdens de eerste wedstrijd. Deze wedstrijd is in het weekend van 1 maart, het WK Engeland.
Op dit moment ben ik in Spanje , in voorbereiding op het volgende seizoen. Alles loopt goed en ik heb al een paar goede trainingsdagen er op zitten. Tijdens de trainingen, trainen we op veel verschillende punten zoals techniek, snelheid, houding en nog veel meer. Ik ben hier samen met een groep rijders. Het is fijn om zo gestructureerd mijn trainingen af te werken en de groep kan elkaar alleen maar sterker maken. Van de acht dagen dat we hier zijn, hebben we zes trainingsdagen op de motor en twee rustdagen, waarbij we fietsen en wat stretching doen. Er zijn nog twee trainingsdagen en dan ga ik weer richting huis om de kerst te vieren!
Mijn voorbereidingen voor het nieuwe seizoen zijn in volle gang. Twee weken geleden heb ik een fysieke test gedaan, om te kijken hoe ik ervoor stond. Vanuit deze testresultaten kunnen we weer specifieker mijn schema’s maken en trainen. In december ga ik nog acht dagen naar Spanje, waar ik les krijg en ik hoop hierdoor mijn tijd daar goed te benutten en mijn mindere punten te verbeteren. Ik heb er veel zin en tot nu toe gaat alles erg goed!
Na een rustperiode van 3,5 week, stapte ik vorige week woensdag weer op mijn motor. Stilzitten is niet mijn beste kwaliteit dus ik was erg blij dat ik mijn energie weer kwijt kon. Het voelde super. Natuurlijk bouwen we het weer op en ook vanaf deze week beginnen mijn fysieke trainingen weer. Ik kijk er erg naar uit om me goed voor te bereiden op volgend seizoen, die zoals het er nu naar uitziet, gaat starten in maart.
Het is al weer bijna drie weken geleden dat ik ben afgereisd naar Polen, voor de Motocross of European Nations. Samen met Nancy van de Ven mocht ik daar, net als vorig jaar, team Nederland vertegenwoordigen. Hier was ik erg trots op. De beste twee meiden van Nederland mogen namelijk naar die wedstrijd om daar als land te strijden voor de Europese titel. Net als vorig jaar werd de wedstrijd verreden in het Poolse Gdansk. Een leuke baan met veel bochten en springwerk.
Vrijdag vond de keuring van de motors en helmen plaats. In de avond was er een openingsceremonie in de stad. Dit was allemaal erg goed geregeld door de organisatie. Er kwamen grote bussen naar de baan, waar alle rijders en begeleiders in konden. Zo werden we naar de stad gebracht en daar werd elk land met de rijders voorgesteld.
Op zaterdagmorgen was er een loting, team Nederland werd als 5de geloot. Deze loting telde voor de startplaats in de kwalificatiewedstrijd op zaterdag. Na een mindere vrije training, ging het tijdens de kwalificatie al een stuk beter. Na een hele slechte start wist ik toch nog 10e te worden en ik had er erg veel ingehaald. Team Nederland kwalificeerde zich als 2e voor de wedstrijd op zondag.
Zondag was het dan tijd voor de wedstrijd. De eerste manche finishte ik op een 7e plaats. De 2e manche was een modderwedstrijd. Na heel veel regen tussen de manches was de baan omgetoverd in een modderpoel. Dit lag mij wel en het belangrijkste was om op de motor de blijven zitten en niet te vallen. Dit lukte mij en ik finishte op een 3e plaats, super!
Met deze uitslagen en de overwinningen van Nancy werd Nederland, met een totaal aantal punten van 5, Europees Kampioen!
Het is natuurlijk super om het seizoen zo te eindigen. Met een 6e plaats in het WK, een 2e plaats in het EK en de overwinning tijdens de European Nations, kan ik terugkijken op een goed seizoen. Ik heb al erg veel zin in het nieuwe seizoen en volgend jaar is de planning om weer het EK en WK dames te gaan rijden.
Volgend weekend mag ik deelnemen aan de Motocross of European Nations in Gdansk, Polen. Dit jaar mag ik samen met Nancy uitkomen voor team Nederland. Na goede herinneringen aan vorig jaar, heb ik er in 2019 weer heel veel zin in.
Na de wedstrijd in Turkije had ik een aantal weken om me voor te bereiden op deze wedstrijd. Het is fijn dat ik me nog ergens op kon focussen. Na de wedstrijd in Polen is het 2019-seizoen echt afgelopen en neem ik ook een aantal weken mijn rust. Na een lang seizoen is dit zeker nodig.
Volgende week donderdag vertrekken we naar Polen, want het is nog wel een aardig stuk rijden, ongeveer 1.200 km. Op vrijdag moeten we, net als bij een EK-/WK-wedstrijd, de motoren en helmen keuren. Op zaterdag hebben we een vrije training, tijdtraining en kwalificatiewedstrijd. Op zondag rijden we beide manches. Het team dat de minste punten haalt, wint de wedstrijd. Ook is er van de vier manches één schrapresultaat. Dit jaar staan er maar liefst vijftien teams aan de start, dat is natuurlijk erg mooi. Ik heb er in ieder geval erg veel zin in en we gaan ons uiterste best doen voor een goed resultaat!
Afgelopen weekend was voor mij alweer de laatste WK-wedstrijd van het seizoen. Voor het eerst in m’n leven moest ik naar Turkije. De wedstrijd werd verreden in Afyonkarahisar. Op donderdagmiddag vloog ik vanaf Düsseldorf naar Antalya, de vlucht verliep prima zonder enige vertraging. Omdat het nog 280 km van Antalya naar de crossbaan was, hadden we besloten om de eerste nacht dichtbij het vliegveld te slapen in een hotel. Op vrijdag vertrokken we op tijd richting de baan. Mijn motor was op transport gegaan in een kist, dus we moesten nog wel wat dingen klaarmaken. Net als altijd, moesten we op vrijdag de motor, helmen en bodyprotector keuren. Nadat dit allemaal was gelukt gingen we de baan lopen en daarna richting het hotel.
Op zaterdag kwam ik tijdens mijn vrije training helemaal niet in mijn ritme. Ik moest heel erg wennen aan de baan. In de tijdtraining ging het rijden gelukkig al een stuk beter, ik zette een zesde tijd neer. Het was een mooie baan, maar wel erg moeilijk met veel diepe, harde sporen. In de eerste manche pakte ik geen goede start, ik ging scheef over het hek en daarom lag ik meteen achteraan. Ik begon als tiende en na een aantal ronden lag ik op plaats acht. Nadat er twee meiden voor mij vielen, schoof ik door naar de zesde plaats en dit kon ik vasthouden tot aan de finish. Het rijden ging niet goed en daar baalde ik van.
Op zondag was de tweede manche en ik was er op gebrand dat het rijden dit keer beter zou gaan. Ik finishte weer op plaats zes, maar ditmaal was het rijden veel agressiever en aanvallender. Met twee keer een zesde plaats was ik totaal vijfde in het weekend. Helaas heb ik in de laatste manche van het seizoen wel mijn vijfde plek in de tussenstand verloren, met een verschil van één punt. Dit was natuurlijk erg balen, maar ik weet dat ik mijn uiterste best heb gedaan. Ik heb dit jaar veel dingen verbeterd en ik blijf deze winter hard werken voor het volgende seizoen.
Na al mijn trainingen in Italië was ik klaar voor de 4e wedstrijd van het wereldkampioenschap in Imola. Deze wedstrijd was in het weekend van 17 & 18 Augustus. Een jaar eerder had ik ook al op deze baan gereden, dus ik wist wel wat voor een ondergrond het was. Toch lag de baan er dit jaar heel erg anders in, ze hadden de lay-out veranderd. Het was een erg warm weekend, met temperaturen rond de 38 graden.
In de trainingen gebruikte ik mijn tijd om goed aan de baan te wennen en de afstelling van de motor goed te maken. In de 1e manche kwam ik erg slecht weg bij de start en ik moest buiten de top 20 beginnen aan de wedstrijd. Meteen ging ik in de aanval en ik kwam na de eerste ronde al op plaats 12. Gedurende de wedstrijd bleef ik goed pushen en ik finishte op plaats 7.
Voor de 2e manche was ik gebrand op een betere start. Wederom was het niet goed. Op plaats 15 begon in aan de wedstrijd. Ook nu ging het rijden gewoon weer erg goed. Ik wist mezelf terug te vechten naar de 6e plaats.
Over het rijden was ik wel tevreden, het was alleen erg jammer van de starts. Met een 7-6 uitslag was ik totaal 7e in het klassement en sta ik nog steeds op de 5e plaats. Het staat erg dicht bij elkaar. Volgend weekend is de laatste wedstrijd voor het WK in Turkije, een nieuw land en een nieuwe uitdaging! Ik ga mijn uiterste best doen.
De periode tussen Loket en Imola was voor mij een vakantie waarin ik mooi kon trainen in Italië. Na de wedstrijd in Loket heb ik één week iets rustiger aan gedaan in Tsjechië, om vervolgens de week erna door te reizen naar Italië. In Italië had ik wat banen opgezocht, waar ik kon trainen en ook bij de baan kon douchen, slapen, etc. Zo hoefde ik niet teveel te verkassen en was het toch iets relaxter.
De eerste baan waar ik ging trainen was Arco di Trento, een hele mooie baan met hoogteverschillen en een harde ondergrond. Op deze baan had ik al een paar keer een WK-wedstrijd gereden en ik heb me daar goed vermaakt. Daarna reisden we door naar Chieve, een baan waar ik nog nooit was geweest. De lay-out van de baan was erg leuk en er lagen mooie bulten in, wel was de ondergrond wat zanderiger. In zowel Arco als Chieve heb ik twee dagen gereden, met daartussen één rustdag. Op zo’n rustdag fiets ik even lekker en rust ik goed uit. Dat laatste is erg belangrijk, want de temperaturen in Italië waren erg hoog, rond de 34 graden.
Na Chieve zijn we doorgereden naar Cremona, waar een baan lag die tussen zand en hard in zat. De dag erna zijn we gaan trainen in Rezatto, een hele harde baan met hoogteverschillen. Na Rezatto reden we door naar Castel San Pietro, een baan middenin de bergen. Het was dus een flinke rit daar naartoe. Het bleek de moeilijkste baan van alle trainingen die ik had afgewerkt. Ontzettend veel hoogteverschil en hard als beton!
Het was supermooi om in mijn vakantie zo goed te kunnen trainen in Italië. Het was de perfecte voorbereiding op de 4e WK-wedstrijd in Imola, aankomend weekend!
Na mijn EK-overwinning in Arnhem, stond er een aantal weken alleen maar trainen op het programma. Ik had geen wedstrijden in een periode van zes weken en kon mij zo goed focussen op het verbeteren van mijn mindere punten. In het weekend van 27 en 28 juli was het dan eindelijk weer zover: de derde wedstrijd voor het Wereldkampioenschap dames in Loket, Tsjechië. Een baan waar ik al een paar keer had gereden en waar goede herinneringen aan heb.
Op zaterdag had ik eerst een vrije training, die ik vooral gebruikte om te wennen aan de baan. In de tijdtraining wist ik een aantal keer goed aan te zetten voor een snelle ronde om zo de training als zesde af te sluiten, hierdoor kon ik een goede plaats achter het starthek uitzoeken.
In de middag had ik de eerste manche. Het was erg warm – rond de dertig graden – en ik wist dat dit zeker een rol ging spelen tijdens de wedstrijd. Mijn start was erg goed en ik begon als vijfde aan de wedstrijd. Ik kon mijn ritme totaal niet vinden en werd in het begin van de wedstrijd door een paar meiden ingehaald. Ik bleef vechten en kwam toch als vijfde over de finish. Ik was niet tevreden over het rijden, want er had zeker meer in gezeten.
Op zondagmorgen had ik de tweede manche. Mijn start was dit keer iets minder, op de achtste plaats begon ik aan de wedstrijd. Dit keer reed ik vele malen beter en kon ik in het begin van de wedstrijd een paar meiden inhalen. Toen ik op de vijfde plaats reed begon ik steeds dichter bij de vierde te komen. Het lukte net niet om haar in te halen en kwam als vijfde over de finish. Het rijden ging vele malen beter en met een goed gevoel kon ik terugkijken op deze manche.
Vanaf Loket rijd ik door naar Italië, waar ik over 2,5 week de vierde WK-wedstrijd heb in Imola. In de tussentijd ga ik in Italië trainen om me optimaal voor te bereiden op deze wedstrijd.
De laatste wedstrijd van het EK was in het weekend van 15 en 16 juni, in Arnhem. Het werd een spannende wedstrijd voor mij. Met een achterstand van 21 punten begon ik aan het weekend. Het was een groot gat om nog goed te maken, daar was ik me van bewust, toch wilde ik alles geven. In motorcross is namelijk van alles mogelijk, het is tenslotte een mechanische sport en een foutje is snel gemaakt.
Na een seizoen met ups en downs, had ik er in Arnhem erg veel zin in. Er stond redelijk wat druk op me. Veel sponsors, supporters, vrienden, familie en pers waren aanwezig in Arnhem. Toch probeerde ik me te focussen op de wedstrijd en me daarover niet druk te maken. Dat lukte heel goed, want ik won beide manches! Beter kon ik het niet doen, dus ik was superblij dat ik deze laatste wedstrijd winnend kon afsluiten. Dit betekende voor mij een tweede plek in de eindstand van het EK! Met vijf van de tien manche-overwinningen, kijk ik terug op een paar hele goede wedstrijden. Ik had de meeste manche-overwinningen dit seizoen. Daarnaast heb ik veel geleerd, zeker tijdens de wedstrijden in Duitsland en Denemarken, waar het rijden toch niet zo lekker ging en waar ik ook veel punten heb verloren. De leerpunten neem ik zeker mee in de laatste paar wedstrijden voor het WK.
De komende periode staat vol in het teken van trainen. Ik heb dit jaar nog drie belangrijke wedstrijden voor het Wereld Kampioenschap. In het weekend van 27 en 28 juli is voor mij de derde wedstrijd voor het WK in Tsjechië, Loket. Een baan waar ik hele goede herinneringen aan heb. In augustus moet ik nog naar Italië en in september ga ik naar Turkije. Dit zijn allemaal banen met een harde ondergrond, dat is dus ook waar ik mij op ga focussen tijdens het trainen.
Wil je weten hoe die drie wedstrijden voor mij verlopen (en alles wat mij nog te wachten staat)? Volg me dan op mijn social media of via zwartecross.nl/talententuin.
Instagram: Shanavdvlist188
Facebook: Shana van der Vlist #188
www.shanavandervlist.nl
Dit weekend was de laatste wedstrijd voor het Europees Kampioenschap in Arnhem. Ik won beide manches, maar werd tweede van Europa.
Het weekend in Arnhem begon goed met de eerste tijd in de vrije- en tijdtraining. Door de gevallen regen, was het programma uitgesteld en ging de kwalificatiewedstrijd op zaterdag niet door. De wedstrijd dicht bij huis bracht toch wel wat druk met zich mee. Ik was gebrand op twee goede uitslagen, om zo de kansen voor de titel nog te behouden. Voor het weekend had ik een achterstand van 21 punten op de kopvrouw.
Met de start van de eerste manche kwam ik redelijk weg en begon op plaats vier aan de wedstrijd. In de eerste ronde vielen er twee dames, waardoor ik doorschoof naar de tweede plaats. In het begin kon ik de leidster niet volgen en er ontstond een kleine achterstand. Na een aantal ronden begon ik aan te vallen en wist zo het gat te dichten. Er volgde een spannend gevecht en drie ronden voor het eind kon ik de leiding overnemen. Ik won de wedstrijd en was zeer tevreden over het rijden en ging met een goed gevoel naar de tweede manche.
Bij de tweede manche pakte ik de kopstart en controleerde de hele wedstrijd. Met een voorsprong van 27 seconden won ik de wedstrijd!
Met twee manche-overwinningen heb ik alles gedaan wat ik kon doen, deze laatste wedstrijd. Het was helaas niet genoeg voor de Europese titel en ik word tweede in het Europees Kampioenschap. Graag wil ik alle sponsors, supporters en de familie bedanken voor alle steun. Zonder hun was dit allemaal niet mogelijk. Mijn focus ligt nu volledig op de laatste drie wedstrijden voor het wereldkampioenschap in Tsjechië, Italië en Turkije!
Video “Apeldoornse Shana tweede op EK Motorcross”- Omroep Gelderland:
https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2411653/Apeldoornse-Shana-tweede-op-EK-Motorcross
In het weekend van 25 en 26 mei had ik de vierde wedstrijd voor het Europees Kampioenschap. Dit keer moest ik naar Reutlingen, Duitsland. Een harde baan met redelijk wat hoogteverschillen.
Op zaterdag reed ik drie keer, zoals altijd bij het EK. In de vrije training nam ik goed de tijd om de baan te verkennen en ik probeerde zoveel mogelijk verschillende lijnen. De tijdtraining bepaalde de startplaats voor de kwalificatiewedstrijd later die dag. Aan het eind van de training kon ik mijn beste tijd neerzetten, die was goed voor een 5e tijd. Bij de kwalificatiewedstrijd pakte ik een hele slechte start en moest ik bijna als laatste beginnen. Op dit harde circuit, dat net voor de wedstrijd erg nat was gesproeid, was het erg lastig om in te halen. Buiten de ideale lijn was het op veel plekken erg glad. Toch kon ik nog terugkomen naar een 8e plaats.
Op zondag koos ik voor een andere strategie tijdens de start. Ik startte helemaal van buiten en dit pakte goed uit. In de 1e manche begon ik op een 4e plaats aan de wedstrijd en dit kon ik ook lang volhouden. Helaas kwam ik ten val. Er was een achterblijver gevallen, waardoor ik een andere lijn pakte. Het was daar erg glad en daar had ik niet op gerekend. De motor lag erg ongelukkig en het duurde even voordat ik mijn wedstrijd kon hervatten. Op plaats 10 hervatte ik de wedstrijd en kwam strijdend terug naar de 7e plaats. Erg teleurgesteld keerde ik terug naar de paddock, het rijden was goed en erg zonde van de valpartij.
In de 2e manche was mijn start weer goed, bijna de hele manche reed ik op plaats vier. Toch had ik het erg moeilijk. Ik kwam niet in mijn ritme en het rijden ging erg moeizaam. Dit zorgde er ook voor dat ik twee ronden voor het eind nog werd ingehaald en op plaats vijf over de finish kwam. Met een 7e en 5e plaats was ik 5e totaal. In het klassement heb ik wel veel punten verloren op de leidster, maar er is nog van alles mogelijk.
Volgende week is de laatste wedstrijd voor het Europees Kampioenschap in Arnhem (15 en 16 juni). Ik ga daar mijn uiterste best doen. Het kampioenschap is pas gestreden als de laatste vlag is gevallen!
Twee weken geleden was de derde wedstrijd voor het Europees Kampioenschap in Denemarken. De wedstrijd was in Slagelse, een baan waar ik nog nooit was geweest.
Op vrijdag kwamen we in de middag aan bij de baan, alles gekeurd en daarna de baan lopen. Het leek me meteen al een hele smalle baan en dat was dus ook echt zo. Tijdens de trainingen op zaterdag ging het rijden nog niet zo lekker en ik moest erg wennen aan de baan.
In de kwalificatiewedstrijd pakte ik de kopstart en reed ik een paar ronden aan de leiding. Na een foutje was ik even uit m’n ritme en werd ik ingehaald en eindigde ik op de tweede plaats. Een goede startplek voor zondag. Het rijden ging ook al een stuk beter dan in de trainingen.
Op zondag tijdens de eerste manche pakte ik een hele slechte start, rond de 21ste plaats. Ik vocht mezelf helemaal terug naar de vierde plaats.
Tijdens de tweede manche was mijn start weer niet zo goed, ook kwam ik in de eerste ronde in aanraking met iemand anders, waardoor ik viel. Helemaal vanaf de laatste plaats moest ik beginnen aan de wedstrijd. Dit was zeker niet makkelijk. Toch kwam ik nog terug naar de zevende plaats! Na deze wedstrijd sta ik nog tweede in het Europees kampioenschap.
Een week later reisde ik af naar Portugal, een WK. Dit keer ging ik zelf met het vliegtuig en mijn ouders gingen met de bus. Aan de baan in Portugal had ik goede herinneringen. Vorig jaar had ik daar ook een wedstrijd.
Tijdens de trainingen op zaterdag had ik een erg goed gevoel en ik kon een zesde tijd neerzetten in de tijdtraining. Op zaterdagmiddag had ik mijn eerste manche. Met de start was ik goed weg en ik ging rond de zevende plaats de eerste bocht in. Helaas met het uitkomen van de eerste bocht, kwam er iemand voor mij ten val en moest ik uitwijken. Hierdoor verloor ik wat snelheid en ging ik een aantal plaatsen terug. Buiten de top 10 begon ik aan de wedstrijd. Ik kwam nog naar de zevende plaats, ondanks dat het rijden niet zo lekker ging.
Op zondagmorgen had ik de tweede manche. Dit keer was mijn reactie bij het starthek niet goed, waardoor ik besloot achterlangs te steken op het startveld. In de eerste bocht maakte ik al veel plekken goed en ik begon op plaats 10 aan de wedstrijd. Wederom ging het rijden niet zo lekker en had ik niet echt een fijn gevoel. Toch kon ik nog achtste worden en de schade zoveel mogelijk beperken.
Ik sta nu op een zesde plaats in het wereldkampioenschap en de punten liggen erg dicht bij elkaar, dus er is nog van alles mogelijk!
Aankomend weekend staat er voor mij weer een EK op het programma, het vijfde weekend op rij met een wedstrijd. Deze keer moet ik naar Reutlingen. In mijn volgende blog zal ik jullie hier weer over bijpraten!
De eerste twee wedstrijden voor het Europees kampioenschap zitten erop. De eerste wedstrijd was in Italië. Na de regen die was gevallen voorafgaand aan het weekend, was de baan erg nat. Om de baan te laten drogen werd het programma van zaterdag veranderd. We reden alleen een vrije- en tijdtraining. De kwalificatiewedstrijd werd afgelast. In beide trainingen kon ik de eerste tijd neerzetten en had zo een goed gevoel voor zondag.
In de eerst manche pakte ik de kopstart en kon de manche winnend afsluiten. De tweede manche begon ik op de tweede plaats en hier wist ik ook op te eindigen. Ik kon mijn ritme niet goed vinden in de beginfase en was de aansluiting met de leidster daardoor verloren. Na tien minuten ging ik wat relaxter rijden en kon zo de mijn eigen wedstrijd rijden. Met een eerste en tweede plaats werd ik overall tweede, een goed begin van het EK seizoen.
Het tweede EK was afgelopen weekend in Frankrijk. Op zaterdag tijdens de vrije training lag de baan er super bij. Helaas begon het daarna te regenen en veranderde de baan in een modderpoel. In de tijdtraining lag de baan er erg nat in en ik reed iets te voorzichtig, met een achtste tijd was ik zeker niet tevreden. De kwalificatiewedstrijd werd afgelast door de regen en zo mocht ik zondag pas als achtste oprijden naar het starthek. Beide manches pakte ik de kopstart. De eerste manche reed ik een beetje verkrampt waardoor ik harde armen kreeg. Ondanks dat kon ik de manche wel winnend afsluiten. De tweede manche ging het rijden een stuk relaxter en ging het erg goed, ik kon deze manche weer winnen. Met twee keer een eerste plaats was ik superblij en sta ik nu ook eerste in het Europees Kampioenschap.
Dit weekend heb ik de derde wedstrijd voor het EK in Slagelse, Denemarken. Ik ga weer mijn uiterste best doen voor een goed resultaat!
Aankomend weekend is de eerste wedstrijd voor het Europees kampioenschap in Italië. De baan in ‘Gazzane di Preseglie’ ben ik nog nooit geweest, maar het lijkt me een mooie baan. Op donderdagavond zullen we vertrekken naar Italië, het is rond de 1.100 km en we rijden op donderdag al een deel en de rest op vrijdag. Op vrijdag zullen we de motors moeten keuren en als dat klaar is, ga ik rustig de baan bekijken en me voorbereiden op het weekend. Op zaterdag staat de vrije training, tijdtraining en de kwalificatiewedstrijd op het programma. Op zondag een vrije training in de ochtend en in de middag rijd ik beide manches. De afgelopen weken heb ik veel op de harde ondergrond getraind, ter voorbereiding op de aankomende wedstrijden. Het is een erg drukke periode voor mij. Vanaf aankomend weekend tot eind mei, heb ik elk weekend een belangrijke wedstrijd. Italië, Frankrijk, Denemarken, Portugal en Duitsland allemaal achter elkaar. Ik heb er veel zin in en ga m’n uiterste best doen.
Twee weken geleden was voor mij de eerste WK-wedstrijd, voor eigen publiek in Valkenswaard. Na een lange winterperiode had ik er erg veel zin in.
Op zaterdag had ik de vrije- en tijdtraining en in de middag de eerste manche. Tijdens de trainingen had ik al een goed gevoel op de baan en kon ik de 7e tijd zetten in de tijdtraining. Hierdoor kon ik een goede plek achter het starthek uitkiezen. Bij de start van de 1e manche was mijn reactie goed, alleen kwam mijn voorwiel omhoog, waardoor ik mijn gas dicht moest doen. Hierdoor begon ik als 19e aan de wedstrijd. Het rijden ging super en ik kwam helemaal terug naar plaats 5!
Op zondagmorgen had ik de tweede manche. Mijn start was een stuk beter en ik kon rond de 9e plaats beginnen aan de wedstrijd. Ik kwam iets minder goed in mijn ritme en het duurde te lang voordat ik de meiden inhaalde. Uiteindelijk kwam ik toch terug naar de 4e plaats, waar ik supertevreden mee was.
Een goed begin van het WK-seizoen, want met deze 5e en 4e plek sta ik nu in totaal 5e. De volgende WK-wedstrijd is in Portugal op 18/19 mei. Eerst zal ik de komende periode gaan trainen, vooral op harde banen. De eerstvolgende wedstrijden zijn namelijk allemaal op harde circuits. De volgende wedstrijd staat voor 27/28 april op de planning. Dat is de eerste wedstrijd voor het Europees Kampioenschap in Italië.
De eerste wedstrijd voor het WK dames is dit jaar in Valkenswaard. Op 30 en 31 maart. Na een lange winterperiode is het natuurlijk supermooi om het seizoen te beginnen in eigen land. Valkenswaard een mooie zandbaan, waar ik goede herinneringen aan heb. In 2016 was de laatste keer dat ik heb gereden op dit mooie circuit. Het is te hopen dat het de komende weken een beetje redelijk weer blijft en dat we er een mooi weekend van kunnen maken. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in en ga mijn uiterste best doen voor een goed resultaat ??
Nadat ik met kerst en oud & nieuw al in Spanje was geweest, om me voor te bereiden op het nieuwe seizoen, vertrok ik eind januari samen met mijn broer weer naar Spanje. Het slechte weer in Nederland zorgde ervoor dat we niet optimaal konden trainen en in Spanje was dat natuurlijk een stuk beter. Voor mij werd dit ook de eerste keer op mijn nieuwe motor, het 2019-model van KTM. Daar had ik natuurlijk erg veel zin in.
Op de heenweg hebben we twee dagen getraind op een baan in Frankrijk. Een harde baan met hoogteverschil. Door de regen die daar was gevallen, hadden we perfecte omstandigheden om te trainen. De baan lag redelijk nat, waardoor we goed de motor onder controle moesten houden. Daarna zijn we doorgereden naar Spanje, daar zaten we in een hotel in Benicassim. In Spanje hebben we vier dagen getraind in Red Sand, alles was goed verlopen.
Om de trainingsweek af te sluiten, hadden we besloten om een wedstrijd voor het Spaans kampioenschap mee te doen, in Albaida. Een hele mooie baan, met veel bulten en een hele harde ondergrond. Er waren een paar meiden die ook het WK dames rijden, dit was dus een goede training voor mij.
In de eerste manche pakte ik bijna kopstart en kwam na de eerste ronde op plaats 3 door. Na een aantal ronden stootte ik door naar plaats 2 en reed ik het gat dicht naar de leidster. Het lukte me niet om haar in te halen, maar het was zeker een spannende wedstrijd. Met een goed gevoel ging ik naar de 2e manche. De start was niet goed en ik begon pas op plaats 6 aan de wedstrijd. Ook kon ik mijn ritme niet vinden en ik finishte op plaats 3. Over het rijden van die tweede manche was ik niet tevreden. In totaal eindigde ik uiteindelijk wel op een 3e plaats!
Met de kerst en jaarwisseling was ik in Spanje, om me voor te bereiden op het nieuwe seizoen. We hadden een appartement in Benicàssim, dit lag ongeveer 30 minuten van de crossbaan, waar we vaak gingen trainen (Red Sand Mx park). Op de heenweg hadden we ook nog twee andere banen meegepakt in een andere regio, namelijk in Catalunya en Vallgorguina. De eerste dag trainden we in Catalunya, Rocco’s ranch. Een harde baan, wat toch wel weer even wennen was na zo’n lange tijd. De tweede dag gingen we naar Vallgorguina, daar ging het al een stuk beter. Na deze twee trainingsdagen reden we door naar het appartement, dit was nog een paar uur.
In de daaropvolgende negen dagen zijn we zes keer naar Red Sand geweest. Daar zijn drie crossbanen, dus je kan mooi afwisselen. Elke baan is weer anders. Er is één baan die in verhouding weinig springbulten heeft en veel bochten. De tweede baan is erg technisch: veel korte bochten en veel bulten. De derde baan is de MXGP-baan, deze is erg groot. Met erg grote bulten en een supermooie lay-out. Hier werd in 2018 voor de jongens ook een WK-wedstrijd gehouden.
Tijdens de trainingsdagen heb ik veel duurtrainingen gedaan, ook heb ik gewerkt aan mijn bochtentechniek. Het was echt supermooi! We hebben elke dag goed weer gehad, rond de 18 graden. Perfecte omstandigheden om te trainen. Op de terugweg naar huis hebben we nog een baan meegepakt in Frankrijk, Saint Thibery. Dit was een hele harde baan, met veel hoogteverschil. Om de trainingen af te sluiten was dit echt een superbaan en ook erg leerzaam.
Terug in Nederland is het nat en koud. Erg lastig om banen te vinden die open zijn. Heb gelukkig al een paar keer in Nunspeet kunnen trainen, deze baan kan in verhouding veel water hebben. Aankomend weekend gaan we twee dagen in Duinkerke trainen, in Frankrijk. Uren maken op de motor!
Nieuws van een heel ander kaliber: afgelopen weekend ben ik tijdens het KNMV Motorsportgala gehuldigd. Ik kreeg een prijs voor mijn tweede plaats in het Europees Kampioenschap en de derde plaats op het EK landencross.
Afgelopen zaterdag ben ik in Nunspeet wezen trainen. Deze baan ligt er in de winter vaak goed bij, omdat de baan veel water kan hebben. Na de regen lag de baan er nu ook super bij en heb ik lekker kunnen trainen. Tijdens de training zijn er wat beelden gemaakt, waarvan ik een klein filmpje heb gemaakt.
Shana schreef deze week een blog die te lezen zal zijn in de verscheidene edities van Achterhoek Nieuws!
Op driejarige leeftijd reed ik mijn eerste rondjes al op een quad, een motor met vier wielen. Mijn vader en broer crossten toen al en dat is ook de reden dat ik in aanraking ben gekomen met motorcross. Van kleins af aan was ik al superfanatiek, het duurde dan ook niet lang totdat ik mijn eigen eerste motor kreeg: een PW50cc. Ik was vijf toen ik ermee ging rijden en mijn vader had het gas zo afgesteld, dat de motor niet op zijn hardst kon. Ik stopte bij hem en zei: “Pap, hij doet het niet!” Bang was ik dus niet. Ik reed lekker rondjes, en toen mijn broer rond 2006 bij de KNMV motorbond wedstrijden ging rijden, deed ik mee bij de 50cc. Vanaf dat moment heb ik elk jaar bij de KNMV gereden. Ik streed voor wat ik waard was tussen de jongens en dat heeft mij als rijder zeker sterker gemaakt! Meerdere malen eindigde ik in de top 15 van Nederland.
Vanaf 2013 reed ik steeds meer in het buitenland. Van het Europees kampioenschap Honda 150cc heb ik veel geleerd en ervaring opgedaan voor de toekomst. Ik kon kennismaken met de banen, hoe deze werden geprepareerd en hoe verder alles in zijn werk ging. Mijn echte ‘kinderdroom’ kwam dan eindelijk in 2015 uit: ik was 15 en mocht deelnemen aan het WK voor dames. De 85cc ruilde ik in voor de 125cc, wat een grote stap was. Een grote zware motor is met mijn 1,56m natuurlijk wel even wennen. In de winter trainde ik hard om zo goed mogelijk aan de start te komen. De eerste twee wedstrijden miste ik, die waren in Qatar en Thailand. Mijn eerste WK-wedstrijd was in Engeland, Matterly Basin. In dat jaar eindigde ik als 21e van de wereld.
Omdat ik nog niet sterk genoeg was voor een 250cc, heb ik in 2016 nog een jaar 125cc gereden. Dat ging al beter dan het jaar ervoor en dat seizoen kon ik alle wedstrijden rijden. Mijn doel was om in de top 10 van het WK dames te eindigen, en dat lukte me met een 8e plaats!
In 2017 was het dan wel zover: ik maakte de overstap naar de 250cc 4-takt. Ik had best veel moeite om te wennen aan de 4-takt en het gewicht van de motor. Toch eindigde ik de eerste WK-wedstrijd in Indonesië op een onverwachte maar supermooie 3e plaats. Toen het rijden echt goed ging, kwam ik helaas – kort voor de laatste twee WK-wedstrijden – hard ten val tijdens een wedstrijd in Heerde. Daardoor miste ik twee van de zes wedstrijden en eindigde ik op een 10e plaats in het WK. In het EK dames eindigde ik dat jaar op een 6e plaats.
Ik had de smaak te pakken en reed in 2018 wederom het EK en WK dames. Na de eerste twee wedstrijden aan de leiding te hebben gestaan, eindigde ik na wat pech in de derde wedstrijd uiteindelijk als 2e in het EK. Mijn kans om de schade goed te maken en de titel te pakken tijdens de finalewedstrijd in Markelo ging in rook op toen deze wedstrijd afgelast werd. In het WK eindigde ik op een mooie 7e plaats. Natuurlijk plannen we weer voor het komende jaar. In maart begint het seizoen in
Valkenswaard, maar eerst ga ik in de winter nog twee weken naar Spanje om te trainen. Ik bereid me voor om er weer het beste van te maken en alle EK- en WK-wedstrijden te rijden!
Afgelopen zaterdag hebben we een feest gegeven voor alle sponsoren, om ze te bedanken en de plannen voor volgend jaar bekend te maken. Het was een erg gezellig en geslaagd feestje!
Nu kan ik jullie ook allemaal op de hoogte brengen van mijn plannen voor het komende jaar. Ik zal dan voor mezelf gaan rijden, zonder team, met hulp van alle sponsoren. Ook zal ik weer van start gaan op een KTM 250sx-f. De planning is om alle WK’s en EK’s te gaan rijden, net als afgelopen jaar. In Nederland zal ik misschien ook af en toe van start gaan bij de 250cc-klasse.
Begin november zijn mijn fysieke trainingen voor het nieuwe seizoen begonnen. De trainingen bestaan uit kracht en conditie. In de sportschool train ik om de kracht van mijn spieren te verbeteren en op de fiets werk ik aan mijn uithoudingsvermogen. Mijn motortraining heb ik pas deze week weer hervat. Ik had 3,5 week niet gereden om mijn schouder rust te geven, waar ik eerder dit jaar een blessure aan had. De schouder bleef zeuren, waardoor ik ervoor had gekozen om een paar weken niet te rijden.
Afgelopen dinsdag ben ik samen met mijn broer naar Emmen gegaan om daar mijn motortraining weer te starten. Aan de koude temperaturen moest ik wel even wennen, maar het gevoel met de motor en in mijn schouder was goed. Op woensdag heb ik ook nog twee sessies gereden in Arnhem. Ik was erg blij dat ik eindelijk weer kon rijden! Ook kan ik niet wachten om de KTM van 2019 te testen. Dit gaat nog wel een aantal weken duren, maar ik heb er veel zin in!
Nu het seizoen erop zit, heb ik in de maand oktober mijn rust genomen. Met de motor trainen en clubwedstrijden rijden doe ik nog wel, maar zonder druk. Lichamelijke trainingen heb ik weinig gedaan, zodat mijn lichaam ook tot rust kon komen. In november begint de voorbereiding op 2019. De fysieke en motortrainingen worden optimaal gebruikt om zo fit mogelijk aan de start te komen. Naast mezelf voor te bereiden op het nieuwe seizoen, is het natuurlijk ook belangrijk om de sponsors bij elkaar te krijgen. Het budget rond te krijgen. Dit is ook elk jaar weer een uitdaging.
Naast de cross, werk ik ook vier keer per week een aantal uren per dag. Zo verdien ik nog wat bij en ik vind het ook fijn om bezig te zijn. Het is fijn dat ik nu op dit moment niet naar school ga en me daardoor beter kan focussen op de cross.
Aan het eind van dit jaar is het de bedoeling om nog een week naar het buitenland te gaan, voor training. Daar heb je mooie banen, om goede trainingen af te werken. Ook is het in december meestal slecht weer in Nederland en is het dus lastig om hier te rijden.
Twee weken geleden was alweer het laatste WK van het seizoen, in Imola (Italië). Dit op een aangelegd circuit, net als Assen. Ik wist voor het weekend niet echt wat ik moest verwachten van de baan en dat maakte het wel spannend. We kwamen op vrijdag aan en het bleek een mooie kleibaan te zijn, met veel springbulten.
Op zaterdag tijdens de vrij- en tijdtraining gebruikte ik de tijd goed om te wennen aan de ondergrond van de baan en het springen van alle grote bulten. Het rijden ging lekker en ik zette een 8e tijd neer.
Bij de start van 1e manche lag ik rond plaats 10. Al snel klom ik op naar de 7e plaats en reed daar de hele wedstrijd, in strijd met Sara Anderson om plaats 6. Ik finishte op een 7e plaats, maar mijn gevoel was niet helemaal goed. Het rijden was een beetje te gespannen.
De 2e manche was op zondagmorgen. Ik was met de start beter weg en lag na de eerste ronde op de 9e plaats. De hele manche was ik in gevecht en het duurde erg lang voordat ik de twee dames voor mij kon inhalen. Zelf vond ik dat het te lang duurde, maar het was ook geen gemakkelijke baan om in te halen. Toch was het me gelukt en finishte ik weer op een 7e plaats. Totaal over het weekend kwam ik op de 7e plaats terecht.
In het wereldkampioenschap ben ik ook op een 7e plaats geëindigd. Mijn doel om in de top 5 te eindigen is niet helemaal gelukt. Toch kan ik terugkijken op een positief seizoen, waarbij er een stijgende lijn in zat. Tijdens de eerste wedstrijd zat het niet helemaal mee, maar daarna ging het steeds beter.
Nu het seizoen is afgelopen is het eerst tijd om een beetje tot rust te komen. Dit weekend ga ik nog wel meedoen aan de Cup 250cc wedstrijd in Axel. Vanaf november gaat mijn voorbereiding op het nieuwe seizoen beginnen.
Twee weken geleden had ik de 5e wedstrijd voor het Wereldkampioenschap dames in Assen. Ik had lang naar deze wedstrijd uitgekeken. In eigen land is het altijd toch wat spannender, want er zijn veel bekenden en sponsors.
Op vrijdag waren we op tijd naar de baan gegaan, zodat we een mooie plek konden uitzoeken. In de middag de motoren en de helmen keuren en zaterdag was het tijd voor de tijdtraining en de eerste manche. Zaterdagmorgen hadden we om 8.00 uur al de training, ik was vroeg opgestaan zodat ik goed wakker was. Ik had meteen een goed gevoel met de motor en kon het goed vinden in het zware zand van Assen. Ik kon een paar keer een snelle tijd zetten en wist zo op een 5de plek te eindigen. Een goede startpositie was dus zeker.
Tijdens de 1e manche was de reactie bij het starthek super, alleen kwam mijn voorwiel omhoog. Hierdoor moest ik het gas even loslaten, waardoor ik helemaal achteraan lag op het rechte stuk. In de eerste bocht drukte ik goed door en kwam als 7e de eerste keer langs de finish. Het tempo lag hoog en ik reed mezelf naar de 5e plaats. Helaas kwam ik toen ten val in een bocht door een dikke steen. Door mijn val viel ik terug naar de 11e plaats en kon weer opnieuw beginnen. Ik herpakte me goed en lag na een paar ronden al weer op plaats 6. Toen ik de aanval inzette voor de 5e plaats, kwam ik in aanraking met Kane, waardoor ik weer viel. Hierbij verloor ik weer heel veel plaatsen. Uiteindelijk kwam ik op een 8e plaats over de finish. Toch wel teleurgesteld, want er had veel meer ingezeten. De rondetijden waren goed en ik was gebrand op een betere uitslag in de tweede manche.
Op zondagmorgen was de 2e manche. Ik pakte geen goede start en begon buiten de top 10 aan de wedstrijd. Het rijden ging erg goed en ik zette meteen in het begin de aanval in. Ik reed erg strak en m’n rondetijden waren constant. Op een 5e plaats kwam ik over de finish, hiermee was ik zeer tevreden. Totaal over het weekend een 6e plaats en in de tussenstand van het WK sta ik nu 8e.
Dit weekend is de laatste WK in Imola (Italië).
Afgelopen weekend had ik eindelijk, na een lange tijd, weer een wedstrijd. Samen met Nancy mocht ik voor team Nederland naar Polen, de Women Motocross of European Nations. Voor mij was dit de eerste keer dat ik hieraan mocht deelnemen en ik had er erg veel zin in.
Samen met mijn vader vertrokken we donderdagavond richting Polen. Het was nog een aardig stuk rijden (1.100 km) en het laatste stuk was geen autobaan. Daardoor duurde het best wel lang voordat we er waren. Vrijdag aan het eind van de middag kwamen we aan en we gingen meteen inschrijven en keuren. In de avond was er een openingsceremonie in Gdansk. Hier werden alle teams voorgesteld. Nederland was alleen met een damesteam gekomen.
Tijdens de vrije training op zaterdag moest ik in het begin erg wennen aan de baan, het was al weer een tijd geleden dat ik op de harde ondergrond had gereden. Het rijden ging steeds beter en de rondetijden werden ook steeds sneller. In de middag was de kwalificatiewedstrijd, ik pakte geen goede start en het was helaas een erg moeilijke baan om in te halen. Ik werd 6de en wist dat mijn snelheid goed was voor een betere klassering. Samen met Nancy waren we als 2e gekwalificeerd voor de wedstrijd op zondag.
Op zondag tijdens de 1e manche was mijn start weer niet goed en het werd een inhaalrace. Ik had de hele manche veel gevechten met verschillende dames. Eenmaal op de 6e plaats aangekomen, lukte me het niet meer om het verschil te maken. Ik werd 6e en was gebrand op een betere uitslag in de 2e manche.
In de 2e manche was mijn start veel beter, rond de 5e plaats. De hele manche was ik in gevecht om de 4e plaats met de Italiaanse dame ‘Giorgio Montini’. Na een spannende wedstrijd wist ik haar één ronde voor het eind toch te passeren en reed zo op de 4e plaats. Tot mijn verbazing kwam ik als 3de over de finish, Nancy had in de laatste ronde problemen gekregen met haar motor. Het rijden ging veel beter dan in de 1e manche en ik ging met een goed gevoel richting huis.
In totaal werd team Nederland 3e algemeen, met een gelijk aantal punten als de nummer 2, Denemarken. De winst ging naar Italië. Aankomend weekend staat de WMX in Assen op het programma, een wedstrijd waar ik al lang naar uitkijk!
Volgend weekend mag ik meedoen aan de “Motocross of European Nations (MXoEN)” in Polen voor team Nederland. Dit is een wedstrijd die elk jaar eenmalig wordt gehouden en bedoeld is voor de jeugd en dames. In de klassen 85cc, 125cc, 250cc en dames strijden verschillende landen uit Europa tegen elkaar. Elk land neemt rijders mee, om samen een goed resultaat neer te zetten. Team Nederland heeft twee rijders in de 85cc en in de damesklasse. Bij de 125cc en 250cc is dit één rijder. In totaal zijn we dus met zes Nederlanders. Dit is voor mij de eerste keer dat ik voor team Nederland mag rijden, wat ik natuurlijk erg leuk vind. Ik heb er ontzettend veel zin in en hoop dat we er een mooie wedstrijd van kunnen maken!
Afgelopen week ben ik naar Italië op vakantie geweest, een week zonder de motor. Tijdens de vakantie heb ik goed mijn rust genomen en niet getraind. We zaten dicht bij het Gardameer, dus we konden lekker zwemmen. Ook zijn we nog in wat dorpjes wezen winkelen. Een weekje ontspannen was zeker goed voor mijn lichaam.
Na de Zwarte Cross heb ik veel in het zand getraind, samen met mijn broer. Het rijden gaat momenteel goed en ik wil graag fit aan de start verschijnen bij de laatste paar wedstrijden die me te wachten staan. Dat zal in september zijn. Ik kijk het meest uit naar de WK-wedstrijd in Assen op 15 en 16 september. Het laatste weekend van september rijd ik ook nog een WK-wedstrijd in Italië.
Maar eerst nog even relaxen: volgende week ga ik een weekje op vakantie. Daarna kunnen we weer verder met de voorbereidingen. Ik heb d’r zin in!
Met een wildcard mocht ik afgelopen weekend meedoen op de crossbaan van de Zwarte Cross. De eerste keer tussen de grote mannen en dat was zeker erg spannend! De 250cc-klasse, voormalig MX2, is erg snel en ik had ook totaal geen verwachtingen.
Het rijden ging erg goed en ik had goede constante rondetijden. Normaal gesproken duren mijn wedstrijden 20 minuten + 2 ronden, nu was dat 30 minuten + 1 ronde. Dit in combinatie met de warmte was wel een uitdaging. Ik vond het super om voor al dat publiek te crossen en werd door veel mensen aangemoedigd. Ik heb erg genoten en hoop volgend jaar weer aan de start te staan.
De komende weken heb ik geen wedstrijden en zal ik me goed gaan voorbereiden op de laatste twee WK-wedstrijden in september.
Fotocredits: Niek Kamper
Twee weken geleden was de derde wedstrijd voor het EK dames in Stryków (Polen). Met een voorsprong van 12 punten vertrok ik met goede moed en ik had er erg veel zin in. Op zaterdag ging het rijden lekker, een 2e tijd in de vrije training, een 1e tijd in de tijdtraining en een 2e plaats in de kwalificatiewedstrijd, na een slechte start. Het rijden ging soepel en ik voelde me goed op de motor.
Op zondag tijdens de 1e manche begon ik op een 2e plaats aan de wedstrijd, ik kon het verschil niet maken en finishte op plaats 2. De 2e manche was totaal anders, na de eerste manche was het veel gaan regenen en dat stopte ook niet meer. De baan was erg modderig en ik reed de hele manche aan de leiding. Twee ronden voor het eind gleed ik onderuit in een bocht, en reed weer verder op plaats 3. Maar door de val zat er veel modder tussen de voorrem, waardoor het voorwiel aanliep. Hierdoor kwam ik nog een keer ten val. Het kostte me veel tijd, om het wiel en de voorrem weer los te krijgen, waardoor ik erg teleurgesteld op een 10e plaats over de finish kwam. Door deze uitslag was ik helaas veel punten verloren, waardoor ik niet meer aan de leiding sta in de tussenstand.
In het weekend van 7/8 juli stond de finale op het programma. Ik keek er erg naar uit omdat ik de verloren punten goed wou maken, om zo nog kampioen te worden. Toen kreeg ik helaas afgelopen maandag het vervelende nieuws dat de wedstrijd is afgelast i.v.m. de droogte. Weg kansen voor de titel. Hier baal ik natuurlijk enorm van, ik had graag gewild dat we tot de finish hadden gevochten voor de titel. Helaas zijn dit dingen die je niet zelf in de hand hebt. Ik ben dus nu 2e geëindigd in de eindstand voor het EK. Niet de plaats wat ik wou, maar ik heb wel alles gegeven. Mijn focus gaat nu volledig uit naar de laatste 2 WK-wedstrijden, in september. Ik heb nu vakantie, dus ik heb veel tijd om te trainen. Volgende week doe ik ook mee, met een wildcard aan de Zwarte Cross in Lichtenvoorde, dit is voor mij alleen om ervaring op te doen tussen de ‘grote mannen’.
Afgelopen weekend was de vierde wedstrijd voor het WK dames in Ottobiano (Italië). Een baan waar ik nog nooit had gereden, maar wel veel over had gehoord. Het was een mooie zandbaan en in de weken voor de wedstrijd had ik goed op het zand getraind. Op vrijdag aangekomen, waren de temperaturen al redelijk hoog, zo rond de 30 graden.
Op zaterdag tijdens de training voelde ik me eigenlijk meteen goed op de baan. Het was zanderig, maar daaronder toch iets harder, niet zo zacht als Lommel bijvoorbeeld. Ik kon een 7e tijd neer zetten, deze tijd had ik best wel laat gezet i.v.m. alle drukte op de baan. Met deze 7e tijd kon ik een mooie plaats achter het starthek uitzoeken.
In de 1e manche pakte ik een redelijke start, rond de 10e plaats. Ik kwam de eerste ronde erg goed door en na één ronde lag ik op de 4e plaats. In het begin van de wedstrijd kon ik de eerste drie meiden goed volgen. Nadat Duncan mij had gepasseerd, probeerde ik het tempo zo hoog mogelijk te houden en kwam uiteindelijk op een 5e plaats over de finish. Hiermee was ik zeker tevreden!
Voor de 2e manche op zondagochtend, was ik erg gebrand op een goede start. Helaas ging dit niet goed en ik moest buiten de top 20 beginnen aan de wedstrijd. Ik zette meteen de aanval in en na twee ronden lag ik al op plaats 10. Ik kon mijn tempo hoog houden en finishte moegestreden op een 6e plaats. Het rijden was goed, jammer van de start.
Met 5-6 in de wedstrijden eindigde ik totaal op een 5e plaats! In de tussenstand ben ik ook twee plaatsen geklommen en sta ik nu op een 8e plaats. De volgende WK-wedstrijd is pas in september in Assen. Dit weekend staat EK Polen op het programma.
Buiten de cross om ben ik ook nog erg druk met school. In maart had ik al mijn Fitnesstrainer A-diploma behaald en gisteren mijn sportmasseur-diploma. Ik ben nu bijna klaar, moet nog een aantal laatste verslagen en presentaties afronden.
Afgelopen weekend was de tweede wedstrijd voor het Europees Kampioenschap dames in Dreetz (Duitsland). Na de eerste wedstrijd in Denemarken stond ik op de 1e plaats en daardoor mocht ik in Duitsland met de ‘redplate’ rijden. Deze is alleen voor de leider in het kampioenschap. Ik had er erg veel zin in en wist niet wat ik moest verwachten van de baan. Op vrijdag kwam ik samen met mijn vader aan in Dreetz. Het bleek een mooie zanderige baan te zijn en dat gaf mij vertrouwen voor het weekend.
Op zaterdag waren de trainingen en de kwalificatieheat. In de vrije training moest ik nog heel erg aan de baan wennen en was ik erg aan het zoeken naar de goede lijnen. In de tijdtraining ging dit al een stuk beter en had ik een eerste tijd. Daarom mocht ik tijdens de kwalificatiewedstrijd als eerste een plekje zoeken achter het starthek. De start verliep niet volgens plan en ik kwam bijna ten val, hierdoor moest ik vanaf de 10de plaats beginnen. Ik reed terug naar een 2e plaats, maar had net niet goed genoeg tijd om het gat te dichten naar plaats één. Het rijden was goed en ik had veel vertrouwen voor de wedstrijd op zondag.
Zondag tijdens de 1e manche kwam ik als 2e uit de eerste bocht. De hele manche zat ik in het wiel bij Sara Andersen en hield ik de druk er goed op. Andersen ging in de fout en zo kwam ik op de 1e plaats. De laatste paar ronden hield ik het tempo goed hoog en wist ik elke ronde nog wat uit te lopen, om zo als 1e te finishen.
De 2e manche begon ik weer op een 2e plek en werd de druk in de derde ronde al te groot voor Andersen, waardoor ze weer in de fout ging. Elke ronde wist ik verder uit te lopen, met snellere rondetijden dan de concurrentie. Het rijden ging beter dan in de 1e manche en ik kon mijn tempo ook goed vasthouden. Met 49 seconden voorsprong wist ik de manche weer winnend af te sluiten.
In de tussenstand wist ik mijn leidingpositie te vergroten. De volgende wedstrijd is voor het WK in Italië op 16 en 17 juni aanstaande. De week erna is de derde wedstrijd om het EK in Polen. Daarover uiteraard later meer in mijn blogs!
Afgelopen weekend was het al weer tijd voor de derde wedstrijd voor het WK dames in Teutschenthal (Duitsland). Een baan waar ik al een paar keer had gereden en ik had dus ook een beetje een idee van wat ik kon verwachten. Op vrijdag tijdens het lopen van de baan, zag ik wel dat er een paar kleine dingen waren veranderd.
Op zaterdag tijdens de vrije en tijdtraining reed ik lekker, maar ik heb geen goede ronde kunnen zetten. Elke ronde was er wel een gele vlag of hinder van een andere rijder. Ik had een 11e tijd, maar wist dat er meer in zat in de wedstrijd. Bij de start van de 1e manche kwam ik ongeveer als 12e uit de bocht. Ik wist op te klimmen naar een 9e plaats, maar kon het verschil met de dames voor me niet maken. Ik kwam als 9e over de finish, maar ik heb zeker lekker gereden.
Op zondag lag de baan er anders bij. In de nacht van zaterdag op zondag hadden ze erg veel gesproeid, waardoor het voor de 2e manche op sommige plekken nog nat was. Ook waren de sporen een stuk dieper dan de dag ervoor. Ik pakte weer een start rond de 12e plaats. In het begin had ik een hoog tempo en klom ik zo op naar de 6e plaats. Aan het eind van de manche maakte ik een paar fouten, waardoor ik het ritme helemaal kwijt was in de laatste drie rondes. Gelukkig kon ik de 6e plaats wel vasthouden. Daar was ik zeker tevreden mee.
Met een 9e en een 6e plaats, was ik 8e overal en ben ik gestegen naar een 10e plaats in het klassement. De volgende WK-wedstrijd is in Italië, Ottobiano. Mijn eerste volgende wedstrijd is het EK in Duitsland, deze is over 1,5 week.
In het weekend van 28 en 29 april reed ik de eerste wedstrijd in het Europees Kampioenschap in Denemarken: EMX Women. Ik heb het mezelf verschrikkelijk moeilijk gemaakt in de 2e manche door in de hekken te rijden en te crashen in de eerste ronde. Vanaf de allerlaatste plaats heb ik mezelf helemaal naar voren gereden met de snelste rondetijden! Het eindresultaat? EEN EERSTE PLEK! Blijer kan ik niet zijn en dit belooft nog veel voor de rest van het seizoen.
In het weekend van 14 & 15 april stond de tweede wedstrijd voor het WK dames op de planning. Deze wedstrijd werd verreden in Agueda, Portugal. Voor het weekend was er veel regen voorspeld, maar het weer was goed. Ik was erg gebrand op een beter resultaat dan in Italië. Ondanks alle voorspelde regen, was het gelukkig droog en lag de baan er op zaterdag goed bij. Wel erg veel sporen en erg technisch. Het rijden ging goed en ik had een 7e tijd in de training.
De 1e manche pakte ik een goede start, maar helaas kwam ik in de tweede bocht in contact met een andere rijder, waardoor ik viel. Hierdoor moest ik als laatste beginnen aan de wedstrijd. Toch ging het rijden daarna erg goed en finishte ik op een 11e plaats.
In de nacht van zaterdag op zondag had het best veel geregend, waardoor de baan op zondagmorgen erg modderig was. De 2e manche pakte ik weer een goede start en begon op plaats 4, ik probeerde mijn eigen wedstrijd te rijden en niet te vallen. Het was immers heel erg modderig. Het rijden ging super en ik finishte op plaats 5. Dat betekent dat ik over het hele weekend eindigde op een 8e plaats! Ik ben zeer tevreden over het rijden dit weekend. De volgende WK-wedstrijd is in mei in Duitsland en in het weekend van 28/29 april is de eerste wedstrijd voor het Europees kampioenschap in Denemarken!
De eerste wedstrijd voor het WK dames in Arco di Trento zit erop! We zijn op vrijdag aangekomen, het weer is tot nu toe mooi en de baan lag er goed bij. Ik had er erg veel zin in, maar had toch wel een beetje spanning…
In de training op zaterdagmorgen reed ik iets te gespannen, waardoor ik in de 3e ronde al last had van harde armen. Hierdoor kon ik geen goede tijd zetten en eindigde ik met een 17e tijd. De 1e manche kwam ik tijdens de start in aanraking met een andere rijder, waardoor ik bijna viel en mijn voet aan de grond moest zetten. Hierdoor begon ik als allerlaatste aan de wedstrijd en reed nog terug naar een 20e plaats. Ik had alles gegeven op een baan waar het erg moeilijk was om in te halen en had toch nog een puntje. Ik was dus erg gebrand op een betere start en uitslag in de 2e manche!
In de 2e manche was ik goed weg bij het hek, maar werd ik ingesloten waardoor ik weer rond de 20e plaats aan de wedstrijd begon. Het rijden ging wel een stuk beter en ik kon er nog een paar inhalen. Zo finishte ik op een 13e plaats. Dat betekent dat ik nu op een 15e plaats in de tussenstand sta. Aankomend weekend (14/15 april) is de volgende wedstrijd voor het WK dames in Portugal, Agueda. Op mijn social media en in de volgende update lees je daarover dus meer!
Nog één week voordat het seizoen eindelijk gaat beginnen. Na een lange winterperiode heb ik er veel zin in!! De eerste wedstrijd is in Italië, Arco di Trento. De baan is erg mooi en vorig jaar had ik het daar erg naar mijn zin. De week erop, op 14/15 april, is de tweede wedstrijd om het WK dames in Portugal. Bij deze baan ben ik nog nooit geweest, maar ik heb veel filmpjes op YouTube gekeken en de baan ziet er supermooi uit!
We vertrekken op donderdagavond naar Italië met de bus, zodat we er vrijdagmiddag op tijd zijn. Even inschrijven, motors en helmen keuren en natuurlijk de baan goed lopen. Na de wedstrijd in Italië rijden mijn ouders meteen door naar Portugal. Zelf ga ik eerst naar huis en vlieg ik 13 april vanaf Amsterdam samen met mijn broer naar Portugal. Alles is er klaar voor! Laat het maar beginnen!
Vrijdag 9 maart was de bekeruitreiking van de wintercompetitie van Arnhem. Daar was ik in totaal op een 2e plaats geëindigd bij de senioren MX2! Ik heb deze wedstrijden vooral gebruikt als training voor het nieuwe seizoen en we hebben dit jaar alle soorten omstandigheden gehad. Modder, bevroren grond & zware zandbak. Naast deze clubwedstrijden in Arnhem, heb ik ook nog in Heerde en Nunspeet gereden voor het wedstrijdritme. Wedstrijden rijden is natuurlijk altijd anders dan trainen!
Afgelopen weekend was er weer de jaarlijkse wintercup in Dolle (Duitsland). Dit leek ons een goede wedstrijd ter voorbereiding op het nieuwe seizoen. Normaal gesproken is het een zware zandbaan, maar dit jaar was het toch wat anders. Door de koude temperaturen lag de baan er bevroren bij. Ondanks de kou had de club de baan er goed bij liggen en zo kon er lekker gereden worden.
Op zaterdag had ik de hele dag om te trainen en zo kon ik goed aan de baan wennen. Ik vond het een erg leuke baan en het rijden ging goed. Op zondag was het wedstrijdprogramma. In de tijdtraining had ik een 3e tijd achter Larissa Papenmeier en Nicky van Wordragen, beide dames rijden ook het wereldkampioenschap! Bij het vallen van het starthek in de 1e manche ging ik bijna achterover, waardoor mijn start niet goed was. Rond de 7e plaats moest ik beginnen en op de bevroren baan was het lastig om in te halen. Toch kwam ik de 3e ronde al op plaats 3 en was het tempo goed. Helaas was ik de aansluiting met Larissa en Nicky al wel kwijt. Zo finishte ik op een 3e plaats.
De 2e manche was mijn start beter en begon ik op een 2e plaats aan de wedstrijd. In de tweede ronde maakte ik een klein foutje in een gladde bocht, waardoor Papenmeier erlangs ging. Zo reed ik de hele manche op de 3e plek en kon ik het tempo niet helemaal volgen. Uiteindelijk kwam ik als 2e over de finish, omdat Papenmeier technische problemen had. Uiteindelijk dus een 2e plaats en de eerste beker van het seizoen!
Zoals bij de meeste mensen wel bekend is, ga ik in 2018 weer het volledige WK damesseizoen rijden. Daarnaast hebben we ook besloten om weer de wedstrijden om het Europees Kampioenschap te gaan rijden. Vorig jaar was dit ook goed bevallen, ondanks dat ik niet alles had gereden. In totaal heb ik dus veel wedstrijden en zo blijf ik het hele jaar bezig. Er zijn zes wedstrijden om het wereldkampioenschap en vier wedstrijden voor het EK. In Nederland heb ik een licentie voor de cup 250cc. In verband met de drukke planning, kan ik daar waarschijnlijk niet zo veel wedstrijden mee rijden. Wel ga ik proberen mee te doen in de weekenden die ik vrij ben, om zo het wedstrijdritme te houden. Ook is de cup 250cc competitief goed voor mij. Er zijn veel rijders en de snelheid is goed. Hieronder is de data van de wedstrijden die ik zeker weten ga rijden. De cup is dus nog even afwachten waar en wanneer ik mee ga doen! Ik heb er in ieder geval heel erg veel zin in!
WK:
7/8 April -> Arco di Trento, Italië
14/15 April -> Agueda, Portugal
19/20 Mei -> Teutschenthal, Duitsland
16/17 Juni -> Ottobiano, Italië
15/16 September -> Assen, Nederland
29/30 September -> Imola, Italië
EK:
28/29 April -> Esbjerg, Denemarken
2/3 Juni -> Dreetz, Duitsland
23/24 Juni -> Strykow, Polen
7/8 Juli -> Markelo, Nederland
In 2018 ga ik rijden met de FXR-kleding. Twee weken geleden kreeg ik mijn kleding binnen en het is echt super! Binnenkort worden de shirts met reclame gedrukt en dan ziet het er weer top uit voor het nieuwe seizoen!
De voorbereiding voor het nieuwe seizoen is nog steeds in volle gang. Ook al is het nog steeds slecht weer in Nederland, toch valt er nog wel redelijk te rijden. De afgelopen weken ben ik in Nunspeet geweest voor training en ook heb ik aan de jaarlijkse wintercompetitie meegedaan in Arnhem. Het rijden gaat elke week weer wat beter, dus dat is positief. Onderstaande video is van afgelopen zondag, de wedstrijd in Arnhem!
Na de goede trainingsstage in Spanje, de eerste week van januari, was het afgelopen weekend weer tijd voor een wedstrijd in Arnhem. Na een aantal weken niet in het zand gereden te hebben, ging het nog niet zo lekker. Het rijden op de harde banen gaat op het moment erg goed, op het zand moet ik het vertrouwen weer terugkrijgen. Hopelijk wordt het weer in Nederland snel beter en kunnen we weer volle bak ?? Ik heb er zin in!
Op 1 januari ben ik samen met mijn broer Freek vertrokken vanaf Schiphol naar Spanje voor een trainingsweek. Mijn ouders waren met de bus en de spullen al eerder vertrokken. Dinsdag en woensdag heb ik getraind op de baan met harde ondergrond. Dat heb ik al lange tijd niet meer gedaan, dus dat was wel even wennen. Het rijden ging wel lekker, vooral de tweede dag. Ook op donderdag, zaterdag en zondag ga ik nog trainen en dan vertrekken we weer naar huis!
Meekijken met mijn training op deze Spaanse banen? Check even deze trainingsvideo!
Met dit dramatische weer hier in Nederland, zit veel crossen er helaas niet in. Ben ik eindelijk hersteld van al mijn blessures en dan begint het te regenen en te sneeuwen. Helaas is hier niks aan te doen! Dan gaan we maar wat vaker naar de sportschool. Gelukkig ga ik in de eerste week van januari naar Spanje voor training. Dit als voorbereiding op het nieuwe seizoen, die begint in april. In Spanje heb je mooie harde banen, met veel hoogteverschil en grote bulten. Dat heb je hier in Nederland niet. In Spanje ga ik vooral werken aan mijn techniek en snelheid op de harde ondergrond. De steile hellingen naar beneden is een punt waar ik me op wil verbeteren. Het lijkt heel makkelijk, maar het is erg moeilijk om je rempunt te bepalen. Afgelopen seizoen liet ik daar nog veel liggen, dit hoop ik tijdens de trainingsweek te verbeteren. Dit heeft ook te maken met de controle van de voor- en achterrem. Op zandbanen in Nederland gebruik je het meest je achterrem, op de harde banen is de voorrem ook erg belangrijk. Zo kan je harder en meer gecontroleerd remmen.
Ik ga natuurlijk niet alleen, ik ga samen met mijn ouders en mijn broer, Freek, is ook daar met zijn team. Mijn ouders gaan met de bus, met de motors en de onderdelen. Ik vlieg samen met mijn broer vanuit Amsterdam Schiphol. Dit doe ik om mijn energie te sparen voor de trainingsweek. Van alle uren in de auto zou ik erg duf worden. Ik hoop er een leuke en leerzame week van te maken, met als doel mezelf te verbeteren.
Ik houd jullie op de hoogte!
Bescherming tijdens het crossen is erg belangrijk. Wanneer je valt zijn de risico’s op blessures erg groot. Hoe hoger de snelheid, des te harder komt de val aan. Daardoor vind ik het erg belangrijk om goede bescherming te dragen. De beschermingsmaterialen waar ik gebruik van maak zijn de volgende:
Crosslaarzen, de laarzen zorgen ervoor dat mijn enkels goed beschermd zijn. Wanneer je hard landt (met springen), vangen de laarzen de klap op. Ook wanneer iemand tegen je been aanrijdt of wanneer je voet in de grond komt, is het fijn om goede laarzen aan te hebben.
Knie bracen, de bracen zijn speciaal gemaakt voor mijn knieën, bij CTI. De bracen zorgen ervoor dat mijn knieën goed beschermd zijn.
Niergordel, deze zit onder mijn body protector en beschermt mijn nieren.
Body protector, de body protector zorgt ervoor dat mijn buik en rug worden beschermd. Vooral wanneer je valt en als je op een baan rijdt met veel stenen, dan houdt de body protector deze ook tegen.
Helm, ik vind het erg belangrijk om een goede helm te dragen, deze zorgt ervoor dat je hoofd goed wordt beschermd wanneer je valt.
Bril, deze zorgt ervoor dat je ogen worden beschermd en dat je de hele wedstrijd/training goed zicht hebt.
Kleren, met crossen heb je natuurlijk speciale kleren aan. Er zijn heel veel verschillende merken. Op dit moment is het nog niet bekend met welke kleren ik volgend jaar ga rijden.
Momenteel ben ik erg druk bezig om sponsors voor mijn kleding en bescherming te regelen. Rond januari / februari zou ik al mijn nieuwe spullen ongeveer hebben, zodat ze mooi op tijd zijn voor het nieuwe seizoen!
Het duurt nog erg lang voordat mijn wedstrijden voor het wereldkampioenschap beginnen. Toch leek het me wel leuk om jullie eens mee te nemen in zo’n week en weekend.
Naar de wedstrijden in Europa rijden we altijd met de eigen bus. Meestal vertrekken we op donderdagmiddag/avond, zodat we er vrijdag op tijd zijn. Op vrijdag moet ik me namelijk altijd inschrijven en moeten de motors en de helmen worden gekeurd.
Tijdens de keuring wordt er gekeken of de motors in orde zijn. Ze worden gewogen en ook vindt er een geluidskeuring plaats. De helmen worden gecheckt en krijgen een sticker als ze goed zijn. Na het keuren en inschrijven loop ik de baan helemaal, zodat ik hem goed in mijn hoofd heb zitten.
Op zaterdagmorgen heb ik een lange training die bestaat uit 15 minuten vrij rijden, 20 minuten tijdtraining en 5 minuten starttraining. De tijdtraining is het belangrijkst, omdat dat de plek bepaalt achter het starthek voor de wedstrijd. De 1e manche is ook altijd op zaterdag, meestal aan het eind van de middag.
Na de wedstrijd maakt mijn vader altijd de motor schoon, daar is een aparte afspuitplaats voor. Zelf maak ik mijn helmen, brillen en laarzen schoon, zodat het er zondag weer mooi uitziet.
Op zondagmorgen hebben we de 2e manche, voorafgaand door 10 minuten vrij trainen. Deze manche is altijd vroeg. We hebben dan de rest van de zondag om alles in te pakken voor de terugreis en dan kijken we ook nog even naar de andere wedstrijden. Op zondagavond vertrekken we meestal weer en proberen we in één keer terug naar huis te gaan. Dat ligt ook aan de afstand. Meestal zijn we op maandag weer thuis en kan het opruimen weer beginnen!
Elk jaar doe ik mee aan de wintercompetitie van de Harskamp. Helaas sinds vorig jaar mag je niet meer crossen in Harskamp. De club van Arnhem en Harskamp werken nu samen. Sinds vorig jaar ligt er een nieuwe crossbaan in Arnhem, waar nu de wintercompetitie wordt gehouden.
Afgelopen weekend was de Open Beker Cross, deze telt nog niet mee voor de competitie. Ik deed mee in de superklasse: alle startbewijshouders ouder dan 17 jaar, MX1 en MX2 bij elkaar. Na een lange tijd geen wedstrijden te hebben gereden was ik toch wel een beetje zenuwachtig. Ook al was het helemaal niet belangrijk en meer voor training. In de training zat ik ook niet echt lekker in mijn ritme. De baan was redelijk modderig, waardoor het erg zwaar trok. Hierdoor reed ik een beetje gespannen en had ik veel last van harde onder armen.
In de 1e manche pakte ik een goede start, maar kon ik in het begin mijn ritme niet vinden. Ik reed te krampachtig en pas op de helft van de wedstrijd ging ik wat meer ontspannen, wat resulteerde in beter rijden.
De 2e manche was ik op weg naar een superstart en ging als derde de bocht in. Helaas viel ik met het uitkomen van de bocht en moest ik als laatste beginnen aan de wedstrijd. Door mijn val was ik boos en erg fanatiek, de druk was er meteen af. Het rijden ging veel beter en ik kwam ook goed in mijn ritme.
Na een lange tijd geen wedstrijd te hebben gereden, was ik hiermee erg blij en ik vond het heel leuk. Het is natuurlijk altijd anders dan een gewone training. Op 12 november is de eerste wedstrijd die meetelt voor de competitie. Ik heb er nu al zin in!
Vorige week woensdag (11-10) heb ik eindelijk weer gereden na 6,5 week. Samen met mijn broer ging ik naar Berghem. De baan was erg moeilijk en voor de eerste keer ging het nog niet echt fijn. Ook had ik nog wel een beetje last van me schouder. Toch was ik erg blij dat ik weer kon rijden en bouwde ik het gewoon rustig op. Afgelopen weekend en gister ben ik in Arnhem geweest. Het rijden ging al een stuk beter en de snelheid ging alweer de goede kant op!
Elk jaar in de winterperiode ga ik op woensdagavond naar de training van Hennie Lentink in de gymzaal. Deze training bestaat vooral uit core-stability (rompstabiliteit) trainingen en circuittraining. Afgelopen woensdag (4 oktober) stond de eerste training van dit jaar op het programma en het was even afwachten hoe het met mijn schouder zou gaan. De training verliep goed en ik kon bijna alles gewoon meedoen, dus het gaat zeker de goede kant op.
Deze training op de woensdagavond is natuurlijk niet de enige training die ik doe. Ook train ik doordeweeks zelf kracht in de sportschool en ga ik met de mtb/racefiets fietsen voor mijn duurtraining. De fietstrainingen doe ik vaak samen met mijn vriend, want die doet als sport mountainbiken! Hij kan mij daar dus goed bij helpen.
Afgelopen winter was ik twee weken op trainingsstage in Spanje. Daar is deze video gemaakt. Ik hoop dat ik dit jaar weer ga als voorbereiding op het nieuwe seizoen. Check trouwens ook eens even mijn splinternieuwe website: http://www.shanavandervlist.nl. Mijn website staat vol met nieuws, mijn profiel, sponsors en mijn kalender voor ’t seizoen: alles kun je er vinden!
Ik ga het hele jaar gewoon naar school. Ik volg de opleiding Sport, bewegen en gezondheid en zit nu in het 2e leerjaar. Elke dag moet ik naar school en daarnaast ook nog veel stage uren lopen. Ongeveer 500 uren in het jaar. In het seizoen is het lastig te combineren met de trainingen en wedstrijden. Toch probeer ik het ook goed af te maken, want voor later is school natuurlijk erg belangrijk. Nu het cross-seizoen afgelopen is en ik nu ook even rust moet houden, heb ik iets meer tijd. Toch hoop ik over een paar weken dat alles weer is genezen weer volop te kunnen trainen.
Anderhalve week na mijn val en ik ga me gelukkig steeds beter voelen. Helaas gaat het nog niet lukken om dit weekend de laatste wedstrijd voor het WK-dames mee te doen. Ik hoop dat ik snel weer kan trainen en rijden!
Afgelopen weekend was het laatste trainingsweekend voor het WK in Assen. Op vrijdag was ik samen met mijn broer naar Lommel, om daar wat sessies op mijn nieuwe motor te rijden. Ook op zaterdag had ik nog een paar keer gereden in Nunspeet. Het rijden ging goed en zondag deed ik mee aan een NK-wedstrijd in Heerde. Ik hoopte op wat meer geluk dan in Halle en had er veel zin in. Als laatste wedstrijd voor Assen wilde ik er een goede training van maken. Helaas ging het in de training mis, ik vloog namelijk over de kop. Zo eindigde de zondag in het ziekenhuis. Naar omstandigheden gaat het nu goed, alleen met een hersenschudding en veel kneuzingen gaat het dit weekend niet lukken om deel te nemen in Assen (WK). Dit is voor mij een grote teleurstelling. Ik weet dat mijn snelheid goed was en dat er in Assen een goede uitslag in had gezeten. Nu ben ik volop bezig met het herstel, om volgende week misschien wel te kunnen deelnemen aan de laatste WK in Frankrijk. We zullen zien?!
Afgelopen zaterdag kon ik nog even trainen in Arnhem voor de grote wedstrijd de volgende dag… Op zondag reed ik namelijk de NK Cup MX2 wedstrijd in Halle. In de training op die zondagmorgen heb ik nog niet echt een hele snelle ronde kunnen neerzetten, maar toch was het rijden niet slecht en had ik een achtste tijd. Daardoor kon ik een mooie plek achter het starthek uitzoeken.
In de 1e manche was ik op weg naar een goede start. Helaas remde ik te hard voor de bocht, waardoor ik onderuit gleed. Daardoor moest ik als allerlaatste beginnen aan de wedstrijd. Flink balen, maar ik reed wel van de 43e plaats naar de 12e! Jammer van die val, maar het rijden ging dus eigenlijk best lekker.
De 2e manche begon ik rond de 12e plaats, maar ik werd er in de eerste ronde al door een andere rijder afgereden. Een mooi slowmotion-beeld van dit minder mooie voorval zie je hieronder. Het duurde lang voordat ik mijn motor weer had opgeraapt, waardoor ik weer als een-na-laatste kon beginnen. Ik kon nog terugkomen naar de 11e plaats, maar was erg teleurgesteld.
Volgende week doe ik mee in Heerde, hopelijk zit het daar wel een beetje mee!
Dit weekend ga ik meedoen aan de ONK-wedstrijd in Halle. Dat wordt voor mij de eerste keer dat ik mee ga doen in een ONK-wedstrijd in de Cup MX2-klasse. Ik heb er veel zin in, want dit wordt niet alleen mijn eerste keer in deze klasse, maar ook mijn eerste ONK op de 250cc in Nederland! Ik ga weer mijn best doen en zal volgende week laten weten hoe het is gegaan.
Afgelopen weekend heb ik twee dagen getraind. Zaterdag ben ik naar Lommel geweest en zondag naar Arnhem. Daar trainde ik op twee zandbanen, ter voorbereiding op de wedstrijd in Assen. Op dinsdag 15 augustus was het, na een aantal weken alleen maar training, weer tijd voor een wedstrijd in Mol/Balen, België. Het is een erg zware baan en ik deed mee in de klasse Cup MX2 (tussen de mannen). In de eerste manche viel ik met de start en reed ik van de laatste plaats (43) naar plaats 5 en behaalde ik de snelste rondetijden van iedereen. De tweede manche pakte ik kopstart. Ik reed de hele manche aan de leiding en kon zo de wedstrijd winnend afsluiten met meer dan één minuut voorsprong. Uiteindelijk heb ik daarmee een tweede plaats bemachtigd in de wedstrijd! Erg tevreden over het rijden en het was superleuk om alle mensen zo enthousiast te zien.
Na mijn laatste wedstrijd in Loket (23 juli) had ik even een paar weken zonder wedstrijden. De volgende wedstrijd is namelijk pas in september (9-10-2017), het WK Dames in Assen.
Ondertussen rijd ik, sinds de Zwarte Cross, alleen nog maar op mijn 250cc. Zo kan ik me beter voorbereiden op de WK’s. Omdat ik niet meer hoef te switchen van motor gaat het rijden op de 250cc me nu steeds beter af. Momenteel train ik veel op het zand voor het WK Dames in Assen, daar wil ik zeker een goede uitslag rijden!
Mijn vader en broer deden allebei aan motorcross. Zo kwam ik als baby al op de cross. Ik en er dus mee opgegroeid. Toen ik 2 jaar was (bijna 3) kreeg ik een quad en daar is het allemaal mee begonnen. Op mijn 4e verjaardag kreeg ik een PW50, een echte motor. Zo kon het crossen echt beginnen. Op de motor rijden vond ik vanaf het begin al leuk. De snelheid en de adrenaline die vrijkomt tijdens het rijden zijn natuurlijk geweldig. Wanneer je steeds verder springt en harder gaat geeft het een kik, je wordt er blij van.
Vanaf 2006 ging ik bij de Nederlandse bond KNMV NK-wedstrijden rijden. In alle klassen, namelijk 50cc, 65cc klein, 65cc groot, 85cc klein, 85cc groot en 125cc, heb ik deelgenomen door de jaren heen. Het rijden ging steeds beter en vanaf 2013 ging ik ook steeds meer in het buitenland rijden voor EK-wedstrijden. Zo kon ik me goed voorbereiden op de toekomst. Mijn droom was natuurlijk om bij het wereldkampioenschap dames mee te doen. In 2015 was het dan zover: ik ging mijn debuut bij het wereldkampioenschap maken. Mijn droom kwam uit. In het eerste jaar behaalde ik, met mijn 125cc tussen de 250cc, de 21ste plaats. Toen had ik ook nog twee wedstrijden gemist. In 2016 was het mijn doel om alle wedstrijden te rijden en de top 15 te halen. Dat lukte zeker weten, want ik werd achtste van de wereld. Ik kwam dus zelfs in de top 10. In 2017 heb ik de overstap gemaakt naar de 250cc, want zo kan ik beter met de start meekomen tijdens het WK dames. Deze motor is veel zwaarder en dat was in het begin dan ook erg wennen. Het gaat steeds beter en de laatste wedstrijd in Loket heb ik zelfs een paar ronden op kop gelegen. Op dit moment sta ik weer achtste in de tussenstand, tussen een heel erg sterk deelnemersveld. Het seizoen is nog niet afgelopen en ik heb dan ook nog twee wedstrijden te gaan. Er kan dus nog een hoop gebeuren!