Wie is Tante Rikie?
Hoeveel petten kan een mens dragen? Tante Rikie in ieder geval heel veel! Die van Koningin der Voederbietels, gravin van de Hummelse hei, inspirator voor velen, tante voor ons allen, visionair, festivaldirectrice van de Zwarte Cross, geestelijk leidster, zangeres, entrepreneur en ook nog van zorgzame huismoeder en lieve oma. Een vrouw uit één stuk met een groot hart van puur goud dat klopt voor alles wat leeft op deze planeet en die ondanks al haar succes altijd zichzelf is gebleven. Zoals ze het zelf zegt: “Ik ben gewoon Tante Rikie”. Wat een vrouw! Zoals meestal met De Groten Der Aarde ontstaat er naar mate de beroemdheid toeneemt meer en meer mystiek om een dergelijke persoon. En dat is nou juist net niet wat bij haar past! Tante Rikie is gewoon Tante Rikie en die heeft niets te schaften met mystiek, sterallures, arrogantie, voetstukken, credits en kudo’s.
Opgroeien in ’s Heerenberg
Als opgroeiend meisje in ’s Heerenberg zag de kleine Rikie al dat de wereld om haar heen niet de wereld was die zij al op jonge leeftijd voor ogen had. Het ontbrak er aan vrolijkheid, gezelligheid, liefde en openheid in het dorpje dat onder het juk van de bloedfanatieke katholieke fundamentalisten uit zijn maatschappelijke voegen dreigde te barsten. Rikie mos d-r uut en wilde de mensheid iets meegeven in plaats van afnemen, dit in tegenstelling tot de notabelen in die dagen. Dit werd het begin van een levenswerk waar Tante Rikie zich tot op de dag van vandaag hevig gepassioneerd voor inzet.
Gewapend met een knapzak die slechts gevuld was met een pot boerenjongens, de verzamelde werken van Leo Nikolajevitsj Tolstoj, een beugelfles met levertraan, een roestig zakmes, twee appels, een roze strippenkaart en een paar thermosokken ging Rikie de wijde wereld in.
Er volgden reizen over de hele aardkloot waar ze de indianen in het Amazonegebied bezocht (daar leerde ze de vredespijp roken), verbleef in het klooster van Bhagwan (Tante Rikie: “Een betje een apart’n”) met wie ze de wonderen van de transcendente meditatie ervoer, een korte carrière had als kok bij het Vreemdelingenlegioen (“Die waren nogal onwies en konden mien frikandellen niet waarderen”), een toen nog jonge Barack Obama hielp soep scheppen voor de daklozen in Chicago, op de Galapagoseilanden met haar blote vuisten drumsticks maakte van een nest Darwinvinken, bloedzusters werd met Moeder Theresa na een ongelukkige val van een roltrap in het winkelcentrum van Calcutta (“Dat veul ik met kold weer nog steeds in mien knieën!”), John Lennon voorstelde aan Yoko Ono, Erich Honecker flink door de benen gaf en aandrong om “die stomme drietmuur eens een keer in mekaar te stoeken!”, de weeskinderen in Moskou zangles gaf en eenmaal weer aangekomen in Nederland het schip van Veronica eigenhandig tectyleerde en Wally Tax van de drank af hielp. Ze was met een schamel gevulde tas gegaan, maar met een ongelooflijke hoeveelheid bagage tussen de oren weer terug gekomen en ze kon niet wachten om hier iets mee te gaan doen.
Festivaldirectrice van de Zwarte Cross
Dat werd de Zwarte Cross! Een feest volledig uit haar unieke brein ontsproten en dat precies zo is als Tante Rikie zelf. Vrolijk, positief, lief, uitbundig, eenvoudig, gezellig, een beetje maf, grappig, gastvrij voor alles en iedereen, Achterhoeks en sympathiek. Ook wat betreft het programma pakt Tante Rikie het helemaal op haar eigen wijze aan: “Ik heb een gruwelijke hekkel an hokjes. Doar zit bi-j mien thuus de kuukens in! Ik boek gewoon wat ik mooi vind: muziek, theater, ik bun dol op crossen, stunts en spektakel en ik vind het prachtig als de kinderen ook een mooie dag kunt hebben. De Zwarte Cross is het leven zoals ik het zie!”
Amen!
Tante Rikie zit ook op social media:
